26.01.2014, 11:19
CHART PERSKI
Inne nazwy tej rasy psów: Chart perski, Saluki, Gazelle Hound, Persian Greyhound, Saluqi
Klasyfikacja FCI: Grupa X. Charty. Sekcja 1. Charty długowłose.
Nr FCI: 269
Saluki jest jedną z najstarszych, o ile nie najstarszą z istniejących ras czystokrwistych. Sumeryjskie rzeźby pochodzące sprzed 9000 lat przedstawiają psy podobne do saluki. Starożytni Egipcjanie nazywali go „królewskim psem Egiptu" i otaczali dużą czcią. W grobowcach faraonów i członków egipskich rodzin królewskich odnaleziono zmumifikowane szczątki psów saluki. Wiele wieków później Arabowie czcili saluki jako świętego psa zesłanego przez Allacha. Nawet muzułmańscy tradycjonaliści uznają saluki, choć znane jest ich uprzedzenie do psów.
Na Bliskim Wschodzie saluki był wykorzystywany do szczucia gazeli i innej szybkonogiej zwierzyny. W Egipcie używano go razem z sokołami do polowań na gazelę. Sokół spadał na ofiarę, a saluki przytrzymywał ją przy ziemi aż do momentu przybycia myśliwych. W roku 1840 saluki trafił do Anglii, gdzie zaczęto polować z nim na zające. W latach 20. naszego wieku rasa pojawiła się w Stanach Zjednoczonych, a jej oficjalne uznanie przez amerykański Kennel Club nastąpiło w roku 1927.
Saluki ma wygląd iście królewski. Budową ciała przypomina charta angielskiego — greyhounda; jego sylwetka jest wysmukła, a szyja, ramiona i uda dobrze umięśnione. Głowa jest długa i wąska, w kształcie klina, oczy duże, lśniące i głęboko osadzone, uszy długie i pokryte jedwabistym włosem, zwisające tuż przy głowie, ogon długi i nisko osadzony, obficie od spodu ozdobiony jedwabistymi piórami. Suki są mniejsze od psów, lecz nie mniej dostojne.
Najprzedniejszym atrybutem saluki jest długa, jedwabista, gładka i miękka szata. U odmiany długowłosej kończyny, uszy i ogon pokryte są dłuższym włosem i piórami. Umaszczenie jest bardzo różnorodne; najczęściej białe, kremowe, beżowe, czerwonobrązowe, płowe, czarne podpalane lub mieszane.
Z natury saluki jest psem myśliwskim, nie czuje się więc najlepiej w mieście. Potrzebuje wiele ruchu i dużej przestrzeni, żeby się móc wybiegać. Nadaje się bardzo dobrze na psa rodzinnego, ponieważ jest wierny, przywiązany i wrażliwy.
Inne nazwy tej rasy psów: Chart perski, Saluki, Gazelle Hound, Persian Greyhound, Saluqi
Klasyfikacja FCI: Grupa X. Charty. Sekcja 1. Charty długowłose.
Nr FCI: 269
Saluki jest jedną z najstarszych, o ile nie najstarszą z istniejących ras czystokrwistych. Sumeryjskie rzeźby pochodzące sprzed 9000 lat przedstawiają psy podobne do saluki. Starożytni Egipcjanie nazywali go „królewskim psem Egiptu" i otaczali dużą czcią. W grobowcach faraonów i członków egipskich rodzin królewskich odnaleziono zmumifikowane szczątki psów saluki. Wiele wieków później Arabowie czcili saluki jako świętego psa zesłanego przez Allacha. Nawet muzułmańscy tradycjonaliści uznają saluki, choć znane jest ich uprzedzenie do psów.
Na Bliskim Wschodzie saluki był wykorzystywany do szczucia gazeli i innej szybkonogiej zwierzyny. W Egipcie używano go razem z sokołami do polowań na gazelę. Sokół spadał na ofiarę, a saluki przytrzymywał ją przy ziemi aż do momentu przybycia myśliwych. W roku 1840 saluki trafił do Anglii, gdzie zaczęto polować z nim na zające. W latach 20. naszego wieku rasa pojawiła się w Stanach Zjednoczonych, a jej oficjalne uznanie przez amerykański Kennel Club nastąpiło w roku 1927.
Saluki ma wygląd iście królewski. Budową ciała przypomina charta angielskiego — greyhounda; jego sylwetka jest wysmukła, a szyja, ramiona i uda dobrze umięśnione. Głowa jest długa i wąska, w kształcie klina, oczy duże, lśniące i głęboko osadzone, uszy długie i pokryte jedwabistym włosem, zwisające tuż przy głowie, ogon długi i nisko osadzony, obficie od spodu ozdobiony jedwabistymi piórami. Suki są mniejsze od psów, lecz nie mniej dostojne.
Najprzedniejszym atrybutem saluki jest długa, jedwabista, gładka i miękka szata. U odmiany długowłosej kończyny, uszy i ogon pokryte są dłuższym włosem i piórami. Umaszczenie jest bardzo różnorodne; najczęściej białe, kremowe, beżowe, czerwonobrązowe, płowe, czarne podpalane lub mieszane.
Z natury saluki jest psem myśliwskim, nie czuje się więc najlepiej w mieście. Potrzebuje wiele ruchu i dużej przestrzeni, żeby się móc wybiegać. Nadaje się bardzo dobrze na psa rodzinnego, ponieważ jest wierny, przywiązany i wrażliwy.
Urodziłam się aniołem, ale kiedy życie połamało mi skrzydła, zaczęłam latać na miotle.