11.01.2014, 15:34
Pies towarzyszący
Pies towarzyszący, pies opiekun (ang. assistance dog, service dog) – pies specjalnie szkolony w celu pomocy osobom niepełnosprawnym:
pies przewodnik (guide dog, seeing eye dog, fr. chien guide d'aveugle) – pies szkolony na przewodnika dla niewidomego lub niedowidzącego.
pies dla niesłyszącego (hearing dog, hearing ear dog) – pies szkolony w kierunku rozpoznawania odgłosów domowych i wskazywania ich niesłyszącemu lub niedosłyszącemu.
Specjalnie szkolony jest:
pies opiekun, który reaguje w przypadku ataku choroby, lub innych przypadkach medycznych – włączy alarm, sprowadzi do chorego inną osobę, lub ostrzega o zbliżającym się ataku choroby (stwierdzono, że psy wyczuwają np. zbliżający się atak epilepsji).
Typowe zadania wykonywane przez psa towarzyszącego to wyszukiwanie i podawanie przedmiotów, naciskanie przycisków, pociąganie za klamki, sygnalizowanie stanów zagrożenia itp.
Zadania wykonywane przez psa dla niesłyszących polegają na reagowaniu i doprowadzaniu osoby do źródeł dźwięków takich jak dzwonek do drzwi, telefon, zegar do gotowania, sygnał wzywania pomocy, płacz dziecka, budzik, czy też dźwiękach alarmujących o niebezpieczeństwie, takich jak alarm dymowy, pożarowy lub obecności tlenku węgla.
Psy selekcjonowane do asystowania niepełnosprawnym muszą wykazywać chęć współpracy z człowiekiem, być zrównoważone, nieagresywne, pozbawione skłonności do dominacji, muszą również umieć przez dłuższą chwilę skupić uwagę na jednej rzeczy. Nie mogą być lękliwe i zbytnio indywidualne.
Szkolenie rozpoczyna się w wieku 10–12 miesięcy i trwa pół roku. Potem odbywa się szkolenie wraz z niepełnosprawnym, dla uwzględnienia jego indywidualnych potrzeb.
Szkoleniem psów zajmują się m.in. organizacje skupione w Assistance Dogs Europe
<!-- w --><a class="postlink" target="_blank" href="http://www.wikipedia.org">www.wikipedia.org</a><!-- w -->
Pies towarzyszący, pies opiekun (ang. assistance dog, service dog) – pies specjalnie szkolony w celu pomocy osobom niepełnosprawnym:
pies przewodnik (guide dog, seeing eye dog, fr. chien guide d'aveugle) – pies szkolony na przewodnika dla niewidomego lub niedowidzącego.
pies dla niesłyszącego (hearing dog, hearing ear dog) – pies szkolony w kierunku rozpoznawania odgłosów domowych i wskazywania ich niesłyszącemu lub niedosłyszącemu.
Specjalnie szkolony jest:
pies opiekun, który reaguje w przypadku ataku choroby, lub innych przypadkach medycznych – włączy alarm, sprowadzi do chorego inną osobę, lub ostrzega o zbliżającym się ataku choroby (stwierdzono, że psy wyczuwają np. zbliżający się atak epilepsji).
Typowe zadania wykonywane przez psa towarzyszącego to wyszukiwanie i podawanie przedmiotów, naciskanie przycisków, pociąganie za klamki, sygnalizowanie stanów zagrożenia itp.
Zadania wykonywane przez psa dla niesłyszących polegają na reagowaniu i doprowadzaniu osoby do źródeł dźwięków takich jak dzwonek do drzwi, telefon, zegar do gotowania, sygnał wzywania pomocy, płacz dziecka, budzik, czy też dźwiękach alarmujących o niebezpieczeństwie, takich jak alarm dymowy, pożarowy lub obecności tlenku węgla.
Psy selekcjonowane do asystowania niepełnosprawnym muszą wykazywać chęć współpracy z człowiekiem, być zrównoważone, nieagresywne, pozbawione skłonności do dominacji, muszą również umieć przez dłuższą chwilę skupić uwagę na jednej rzeczy. Nie mogą być lękliwe i zbytnio indywidualne.
Szkolenie rozpoczyna się w wieku 10–12 miesięcy i trwa pół roku. Potem odbywa się szkolenie wraz z niepełnosprawnym, dla uwzględnienia jego indywidualnych potrzeb.
Szkoleniem psów zajmują się m.in. organizacje skupione w Assistance Dogs Europe
<!-- w --><a class="postlink" target="_blank" href="http://www.wikipedia.org">www.wikipedia.org</a><!-- w -->
Urodziłam się aniołem, ale kiedy życie połamało mi skrzydła, zaczęłam latać na miotle.