15.03.2014, 22:07
Co dzieje się z duszą w chwili śmierci?
"Staje się na powrót duchem, to jest, wraca do świata ducha, który czasowo opuściła."
Czy dusza zachowuje po śmierci swą indywidualność?
"Tak jest, nigdy jej nie utraci. Bo cóż by się z nią stało, gdyby jej nie zachowała?"
Jak stwierdzi dusza swą indywidualność, nie posiadając ciała materialnego?
"Posiada jeszcze szczególny fluid, który czerpie z aury swej planety, przedstawiający niejako odbitkę jej ostatniego wcielenia: swój perisprit."
Czy dusza nie zabiera stąd niczego?
"Nic innego, niż pamięć i życzenie przejścia do lepszego świata. To opamiętanie się jest pełne słodyczy lub goryczy, według tego, jak żywot spędziła, a czym jest czystsza, tym lepiej pojmuje nicość rzeczy, które zostawiła na ziemi."
Jaki dowód możemy otrzymać na osobowość duszy po śmierci?
"Czyż nie macie dowodu tego w przejawach i komunikatach otrzymywanych? Jeżeli nie jesteście ślepi, będziecie widzieli, a jeśli nie jesteście głusi, to usłyszycie, bo często mówi do was jakiś głos, oznajmujący wam istnienie pewnej istoty poza wami."
Ci, którzy sądzą, że po śmierci wraca dusza do powszechnej całości, są w błędzie, jeżeli rozumieją przez to, że dusza straci swą osobowość, jak kropla wody w morzu; mają zaś słuszność, jeśli przez powszechną całość rozumieją zespół wszystkich istot bezcielesnych, którego cząstką jest każda dusza lub duch.
Gdyby dusze spływały w morze całości, posiadałyby tylko własności całości, a nic nie odróżniałoby jednych od drugich, nie miałyby nawet własnej inteligencji, ani własnych przymiotów, podczas gdy w swoich przejawach wykazują świadomość swego "ja" i wolę samodzielną. Nieskończona różnorodność, którą okazują pod każdym względem, wynika właśnie z ich indywidualności. Ta nieskończona różnorodność indywidualności stanie się jeszcze widoczniejsza, gdy istoty te wykazują i zaświadczają swoją indywidualność niezaprzeczalnymi oznakami i szczegółami osobistymi, odnoszącymi się do ich pożycia ziemskiego, które mogą być przez was stwierdzone. Jeden artykuł wiary poucza nas teoretycznie o indywidualności duszy; spirytyzm zaś czyni ją widoczną, a pod pewnym względem i namacalną".
źródło: fragment z książki "Księga Duchów" Allan Kardec
"Staje się na powrót duchem, to jest, wraca do świata ducha, który czasowo opuściła."
Czy dusza zachowuje po śmierci swą indywidualność?
"Tak jest, nigdy jej nie utraci. Bo cóż by się z nią stało, gdyby jej nie zachowała?"
Jak stwierdzi dusza swą indywidualność, nie posiadając ciała materialnego?
"Posiada jeszcze szczególny fluid, który czerpie z aury swej planety, przedstawiający niejako odbitkę jej ostatniego wcielenia: swój perisprit."
Czy dusza nie zabiera stąd niczego?
"Nic innego, niż pamięć i życzenie przejścia do lepszego świata. To opamiętanie się jest pełne słodyczy lub goryczy, według tego, jak żywot spędziła, a czym jest czystsza, tym lepiej pojmuje nicość rzeczy, które zostawiła na ziemi."
Jaki dowód możemy otrzymać na osobowość duszy po śmierci?
"Czyż nie macie dowodu tego w przejawach i komunikatach otrzymywanych? Jeżeli nie jesteście ślepi, będziecie widzieli, a jeśli nie jesteście głusi, to usłyszycie, bo często mówi do was jakiś głos, oznajmujący wam istnienie pewnej istoty poza wami."
Ci, którzy sądzą, że po śmierci wraca dusza do powszechnej całości, są w błędzie, jeżeli rozumieją przez to, że dusza straci swą osobowość, jak kropla wody w morzu; mają zaś słuszność, jeśli przez powszechną całość rozumieją zespół wszystkich istot bezcielesnych, którego cząstką jest każda dusza lub duch.
Gdyby dusze spływały w morze całości, posiadałyby tylko własności całości, a nic nie odróżniałoby jednych od drugich, nie miałyby nawet własnej inteligencji, ani własnych przymiotów, podczas gdy w swoich przejawach wykazują świadomość swego "ja" i wolę samodzielną. Nieskończona różnorodność, którą okazują pod każdym względem, wynika właśnie z ich indywidualności. Ta nieskończona różnorodność indywidualności stanie się jeszcze widoczniejsza, gdy istoty te wykazują i zaświadczają swoją indywidualność niezaprzeczalnymi oznakami i szczegółami osobistymi, odnoszącymi się do ich pożycia ziemskiego, które mogą być przez was stwierdzone. Jeden artykuł wiary poucza nas teoretycznie o indywidualności duszy; spirytyzm zaś czyni ją widoczną, a pod pewnym względem i namacalną".
źródło: fragment z książki "Księga Duchów" Allan Kardec
Urodziłam się aniołem, ale kiedy życie połamało mi skrzydła, zaczęłam latać na miotle.