Gdzie jest grób Antoniusza i Kleopatry

[Small]

Historia miłosna kończąca się tragedią Historia Kleopatry i Marka Antoniusza należy do najsłynniejszych historii miłosnych wszechczasów. Podobnie jak Romeo i Julia, ich historia jest tragedią szekspirowską. Jednak w przeciwieństwie do Romea i Julii, Antoniusz i Kleopatra byli prawdziwi. Istnieją przytłaczające dowody historyczne na to, że oboje istnieli i że byli kochankami. Historia jednak zaginęła, a grobowiec Antoniusza i Kleopatry. Historycy wskazują, że życzyli sobie wspólnego pochówku na wypadek klęski z rąk Rzymu, lecz grób, w którym ostatecznie zostali pochowani, do dziś nie został odkryty.


Śmierć Kleopatry – Valentine Cameron Prinsep.


Kim byli Marek Antoniusz i Kleopatra? 
Marek Antoniusz był rzymskim generałem, a także politykiem i przyjacielem Juliusza Cezara. Był także jedną trzecią Drugiego Triumwiratu, który zakończył Republikę Rzymską 26 listopada 43 roku p.n.e. Antoniusz ostatecznie stał się wrogiem Oktawiana, który był kolejną trzecią częścią Drugiego Triumwiratu. Ich zjadliwy związek doprowadził do porażki Antoniusza i ostatecznego samobójstwa. Zabił się w 30 roku p.n.e., dźgając się mieczem w brzuch.

Historia Kleopatry jest jeszcze bardziej kolorowa niż historia jej kochanka. Była Greczynką, a badania DNA jej przyrodniej siostry wskazują, że mogła być Afrykanką, chociaż wielu współczesnych ludzi uważa, że była Egipcjanką. Prawdopodobnie wynika to z jej statusu ostatniego faraona starożytnego Egiptu. Jej związek z Markiem Antoniuszem przypomina historie romantyczne. Na długo przed swoim słynnym romansem wyszła za mąż za Ptolemeusza XIII i Ptolemeusza XIV, którzy byli jej braćmi. Dzieliła władzę w Egipcie z mężczyznami w swojej rodzinie. Była także kochanką Juliusza Cezara, który dał jej syna, Ptolemeusza XV . 

Dopóki śmierć ich nie rozłączy 

Wkrótce po śmierci Juliusza Cezara w 44 roku p.n.e. Kleopatra została jedynym władcą Egiptu, choć oficjalnie rządziła wraz z synem przez Juliusza. Poznała Antoniusza w 41 roku p.n.e. i ostatecznie miała z nim troje dzieci. Zorganizowali nawet egipskie wesele, mimo że Antoniusz miał już żonę. Ich romans trwał aż do jego śmierci.


„Śmierć Kleopatry” Jean-Andre Rixensa, 1874. Kleopatra leży martwa na swoim złotym łożu, a jej pomocnik również martwy u jej stóp. Domena publiczna.


Starożytni historycy sugerują, że Oktawian pozwolił Kleopatrze zorganizować pogrzeb Antoniusza po tym, jak Oktawian go pokonał i najechał Egipt. Nie minęło dużo czasu, a poszła za nim na śmierć. Wydaje się, że chronologia wydarzeń przypada mniej więcej dwa tygodnie po śmierci Antoniusza, kiedy Kleopatra odebrała sobie życie. Albo zwabiła kobrę , żeby ją ugryzła, albo się otruła.

Poszukiwanie grobowca kochanków 
Miejscem samobójstwa Kleopatry był jej pałac w Aleksandrii. Pałac ten leży teraz pogrzebany pod powierzchnią morza. Przypuszcza się, że została pochowana w mieście lub w jego pobliżu. Jeżeli miejscem pochówku był jej pałac, co zdaniem czołowych egiptologów wydaje się mało prawdopodobne, to prawdopodobnie przepadł on na zawsze. Czas spędzony pod wodą przetrwały tylko najtrwalsze artefakty. Z drugiej strony, jeśli znajduje się w okolicy, nadal istnieje nadzieja na odnalezienie grobowca Antoniusza i Kleopatry wśród niezliczonej liczby grobowców ukrytych w piaskach Egiptu


Monety z twarzą Kleopatry odkryte w świątyni Taposiris Magnus wskazują, że świątynia była nadal używana za jej panowania.

Doktor Zahi Hawass i inni wybitni archeolodzy skupiają obecnie swoje poszukiwania zaginionego grobowca w Abusir, w Taposiris Magnu s. Z pewnością znajduje się tam wiele pochówków, a także monet z wizerunkiem królowej. Zdaniem doktora Hawassa znajdujące się tam komory, pochówki i artefakty sugerują, że spoczywa w nich ktoś ważny. Lokalizacja jest nieco ponad 50 mil od miasta, w którym Kleopatra się zabiła, więc pasuje pod tym względem. Nadal nie jest pewne, czy Hawass ma rację w swoich przypuszczeniach, ponieważ w Taposiris Magnus pozostaje jeszcze wiele do zrobienia.








Autor; Shelly Barclay pisze na różne tematy, od faktów zwierzęcych po tajemnice historyczne. Jej zainteresowania skupiają się wokół historii wojskowości i polityki. Jest autorką artykułów dla Boston History Examiner, Military History Examiner i Boston American