Przewodnik małego szamana

[szamka]

Szamanizm jest szczególnym, a przy tym bardzo różnorodnym systemem wierzeń, w którym centralną rolę odgrywa szaman. Jest to osoba wyjątkowa, która dla dobra jednostek ze swojej wspólnoty lub dla dobra ogółu potrafi wyprawić się w podróże ekstatyczne, porozumiewać z zaświatami i przewidywać lub dowiadywać się o przeszłości. W szamanizmie można znaleźć wiele ciekawych elementów, które od pokoleń wcielane są w życie albo stanowią podstawowy zbiór szamańskich wierzeń łączących to, co materialne, z duchowym.


Zastanawiając się, czym jest szamanizm, trzeba przede wszystkim wiedzieć, że są to religijne, jak również magiczne wierzenia oraz praktyki. Mają one pomóc ludziom wejść w odmienny stan świadomości, np. wizji, transu, ekstazy. Nie są to przy tym działania bezcelowe, lecz mają za zadanie umożliwić oraz ułatwić kontakt z duchami natury, z duchami przodków oraz otrzymanie od nich wsparcia w leczeniu lub w podejmowaniu decyzji związanych z przyszłymi wydarzeniami.

W Polsce prawdziwych szamanów nie ma. Są neoszamani.

Centralną postacią szamanizmu jest oczywiście szaman. Według wierzeń jest on osobą całkowitą, co oznacza, że łączy w sobie cechy męskie, kobiece, zwierzęce, boskie oraz ludzkie. Dzięki temu pozbawiony jest braków, które posiadają inni. Poza skupianiem w sobie tak wielu cech, szaman stanowi jednocześnie specjalistę w każdej dziedzinie, czyli jest teologiem, kapłanem, politykiem, psychoanalitykiem, lekarzem. Pozwala mu to na doradzanie w wielu kwestiach.Posiadanie tak wielkich umiejętności wiąże się również z dużą odpowiedzialnością, przede wszystkim za ludzi, wśród których szaman żyje. Wpływa on w znaczący sposób na ich funkcjonowanie oraz decyzje, dlatego szamanem nie można zostać ot tak, trzeba się nim urodzić, czyli być naznaczonym przez bóstwo, wyróżnionym pomiędzy innymi szczególnymi zdolnościami. O zostaniu szamanem mogą świadczyć także inne znaki, nie tylko psychiczne, lecz również fizyczne, np. dodatkowy palec u stóp.