27.07.2021, 16:56
Ogólne symbolika włosów.
To niesamowite jak bogata jest symbolika kobiecych włosów przeplatająca się we wszystkich kulturach i systemach religijnych świata. Celem mojej pracy było przedstawienie owej tematyki poprzez odwołanie się do rozmaitych mitologii oraz innych źródeł pozwalających ocenić, jaka była ich rola w poszczególnych religiach i obrzędach magicznych.Na przestrzeni wieków spectrum symboliki włosów było bardzo szerokie i choć można pokusić się o pewną standaryzację, każde odwołanie się do symbolu, powinno uwzględniać okoliczności jego powstania. W religiach politeistycznych bogowie uosabiali rozmaite elementy rzeczywistości, a ich wyobrażenia odzwierciedlały funkcje jakie im przypisywano. Tutaj zazwyczaj występuje ta sama zasada: boginie płodności miały włosy bujne, podkreślające ich seksualizm, z kolei zło lub szał wyrażały się we włosach rozczochranych. Włosy gładkie i promieniste najczęściej charakteryzowały pozytywną energię szlachetnych istot. Tak więc germańska Sif czy rzymska opiekunka płodów rolnych, Epona były złotowłose, w przeciwieństwie do indyjskiej bogini śmierci Kali, która była posiadaczką włosów długich i nieokiełznanych.Za pomocą rozmaitych praktyk związanych z włosami wyrażano pozycję społeczną i przynależność religijną. Zmiana fryzury mogła być symbolicznym wyrazem zamknięcia jakiegoś życiowego etapu i wkroczenia w nowy. Włosy wiele mówiły o procesach zachodzących we wnętrzu jednostki. Stąd wyraźna była ich symbolika w obrzędach pogrzebowych. Dla wyrażenia żałoby, kobiety nosiły włosy rozpuszczone albo całkowicie je ścinały. W mitologiach akt rozpaczy wyrażany był poprzez czynność rwania włosów z głowy. Symbolika włosów służyła również do ukazania dominacji nad drugą osobą, motyw bardzo popularny w opowieściach sakralnych, wyrażany poprzez uchwycenie kogoś za włosy. Specyficzne uczesanie stanowiło wyróżnik dla stanu kapłańskiego. Charakterystyczna fryzura kapłanek bogini Westy niosła informację o ich nieskazitelności, co z kolei obowiązywało Rzymian do okazywania im należytego szacunku.Włosy, zapewne jako efekt kierowania się zasadą pars pro toto były istotnym elementem obrzędów ofiarniczych. Kosmyk włosów poświęcany bogom, zapewnić miał powodzenie, szczególnie kobietom rozpoczynającym nowy etap swojego życia. Niemniej istotną funkcję pełniła symbolika włosów w czynnościach kultowych, tak jak to miało miejsce przy obchodach świąt Adonisa, kiedy to kobiety ścinały swoje włosy, a jedyną alternatywą dla ich zachowania był akt sakralnej prostytucji. Bezsprzecznie kobiece włosy miały bardzo wyraźną symbolikę już od najdawniejszych czasów, co wynika chociażby z lektury świętych pism, stanowiących fundament potężnych systemów religijnych. W owych świętych tekstach podejście do kobiecych włosów jest mocno zbliżone: ta niewątpliwa niewieścia ozdoba jest siedzibą nieczystych mocy, niebezpieczną, wiodącą na pokuszenie. Zarówno w tradycji żydowskiej, jak i chrześcijańskiej obowiązkiem szanującej się kobiety była modlitwa z nakrytą głową, z tym, że ta ostatnia jeszcze tolerowała sam fakt posiadania przez kobietę długich włosów, jako jej naturalnej osłony. Paradoksalnie Koran do tej kwestii ustosunkowuje się najmniej wyraźnie. Zwyczaj okrywania się wyznawczyń islamu najpewniej jest wynikiem późniejszych interpretacji słów Mahometa, który zalecał kobietom okrywanie się dla ich własnego bezpieczeństwa. Zatem w omawianej tematyce mamy do czynienia z niesłychanym bogactwem znaczeń. Żeby zrozumieć ich sens konieczne jest odwołanie do konkretnych kultur i funkcjonujących w nich systemów religijnych, gdyż to one legitymizują ludzkie zachowania, a w tym podejście do kobiecości. A ta, jak się starałam udowodnić, najsilniej skoncentrowana jest we włosach.
The sacred symbolism of women's hair autor: Podogrodzka-Żarska Ilona recenzent: Mikoś Kazimiera , Banek Kazimierz promotor: Banek Kazimierz data obrony : 2012-10-30
To niesamowite jak bogata jest symbolika kobiecych włosów przeplatająca się we wszystkich kulturach i systemach religijnych świata. Celem mojej pracy było przedstawienie owej tematyki poprzez odwołanie się do rozmaitych mitologii oraz innych źródeł pozwalających ocenić, jaka była ich rola w poszczególnych religiach i obrzędach magicznych.Na przestrzeni wieków spectrum symboliki włosów było bardzo szerokie i choć można pokusić się o pewną standaryzację, każde odwołanie się do symbolu, powinno uwzględniać okoliczności jego powstania. W religiach politeistycznych bogowie uosabiali rozmaite elementy rzeczywistości, a ich wyobrażenia odzwierciedlały funkcje jakie im przypisywano. Tutaj zazwyczaj występuje ta sama zasada: boginie płodności miały włosy bujne, podkreślające ich seksualizm, z kolei zło lub szał wyrażały się we włosach rozczochranych. Włosy gładkie i promieniste najczęściej charakteryzowały pozytywną energię szlachetnych istot. Tak więc germańska Sif czy rzymska opiekunka płodów rolnych, Epona były złotowłose, w przeciwieństwie do indyjskiej bogini śmierci Kali, która była posiadaczką włosów długich i nieokiełznanych.Za pomocą rozmaitych praktyk związanych z włosami wyrażano pozycję społeczną i przynależność religijną. Zmiana fryzury mogła być symbolicznym wyrazem zamknięcia jakiegoś życiowego etapu i wkroczenia w nowy. Włosy wiele mówiły o procesach zachodzących we wnętrzu jednostki. Stąd wyraźna była ich symbolika w obrzędach pogrzebowych. Dla wyrażenia żałoby, kobiety nosiły włosy rozpuszczone albo całkowicie je ścinały. W mitologiach akt rozpaczy wyrażany był poprzez czynność rwania włosów z głowy. Symbolika włosów służyła również do ukazania dominacji nad drugą osobą, motyw bardzo popularny w opowieściach sakralnych, wyrażany poprzez uchwycenie kogoś za włosy. Specyficzne uczesanie stanowiło wyróżnik dla stanu kapłańskiego. Charakterystyczna fryzura kapłanek bogini Westy niosła informację o ich nieskazitelności, co z kolei obowiązywało Rzymian do okazywania im należytego szacunku.Włosy, zapewne jako efekt kierowania się zasadą pars pro toto były istotnym elementem obrzędów ofiarniczych. Kosmyk włosów poświęcany bogom, zapewnić miał powodzenie, szczególnie kobietom rozpoczynającym nowy etap swojego życia. Niemniej istotną funkcję pełniła symbolika włosów w czynnościach kultowych, tak jak to miało miejsce przy obchodach świąt Adonisa, kiedy to kobiety ścinały swoje włosy, a jedyną alternatywą dla ich zachowania był akt sakralnej prostytucji. Bezsprzecznie kobiece włosy miały bardzo wyraźną symbolikę już od najdawniejszych czasów, co wynika chociażby z lektury świętych pism, stanowiących fundament potężnych systemów religijnych. W owych świętych tekstach podejście do kobiecych włosów jest mocno zbliżone: ta niewątpliwa niewieścia ozdoba jest siedzibą nieczystych mocy, niebezpieczną, wiodącą na pokuszenie. Zarówno w tradycji żydowskiej, jak i chrześcijańskiej obowiązkiem szanującej się kobiety była modlitwa z nakrytą głową, z tym, że ta ostatnia jeszcze tolerowała sam fakt posiadania przez kobietę długich włosów, jako jej naturalnej osłony. Paradoksalnie Koran do tej kwestii ustosunkowuje się najmniej wyraźnie. Zwyczaj okrywania się wyznawczyń islamu najpewniej jest wynikiem późniejszych interpretacji słów Mahometa, który zalecał kobietom okrywanie się dla ich własnego bezpieczeństwa. Zatem w omawianej tematyce mamy do czynienia z niesłychanym bogactwem znaczeń. Żeby zrozumieć ich sens konieczne jest odwołanie do konkretnych kultur i funkcjonujących w nich systemów religijnych, gdyż to one legitymizują ludzkie zachowania, a w tym podejście do kobiecości. A ta, jak się starałam udowodnić, najsilniej skoncentrowana jest we włosach.
The sacred symbolism of women's hair autor: Podogrodzka-Żarska Ilona recenzent: Mikoś Kazimiera , Banek Kazimierz promotor: Banek Kazimierz data obrony : 2012-10-30