Forumezo.pl - Forum ezoteryczne i magiczne
Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Wersja do druku

+- Forumezo.pl - Forum ezoteryczne i magiczne (https://www.forumezo.pl)
+-- Dział: RELIGIE WIERZENIA FILOZOFIE MITOLOGIE (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=56)
+--- Dział: Wierzenia, Religie, Filozofie (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=57)
+---- Dział: Dusza i reinkarnacja (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=62)
+---- Wątek: Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? (/showthread.php?tid=6027)

Strony: 1 2


Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Elżbieta - 19.02.2013

Jak w temacie; czy wiecie - skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ?


Re: Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Szaman_Wiejski - 19.02.2013

Trudno powiedzieć tak naprawdę. W formę reinkarnacji wierzyli Aborygeni z Australii np. Trudno więc określić jak daleko wstecz sięgają te wierzenia. Obecne w New Age teorie o reinkarnacji wywodzą się z mocno zmodyfikowanej wizji hinduskiej. Choć teorie o wędrówce dusz znane są w Europie od starożytności. Nie tylko z teorii Platona. Również niektóre ludu indoeuropejskie w jakąś jej formę wierzyły.


Re: Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Elżbieta - 19.02.2013

Idea reinkarnacji pojawiała się także w starożytnej filozofii greckiej. Zwolennikami tego poglądu byli między innymi Pitagoras oraz Platon.
Zwolennikami takiego poglądu są również gnostycy.
Z tego co ja troszeczkę wiem, reinkarnacja występuje przede wszystkim w filozofii indyjskiej i buddyjskiej.

Posłużę się Wikipedią ;

Np.W Chrześcijaństwie, też o niej wspominano;
W niektórych odmianach chrześcijaństwa, np. nestorianizmie, również występowały elementy wiary w reinkarnację, jednak po V Soborze Powszechnym w Konstantynopolu (553 r.), większość kościołów chrześcijańskich odrzuciła tę wiarę w całości, przyjmując jako jedynie słuszną koncepcję bezpośredniego pochodzenia duszy ludzkiej od Boga i zbawienia/potępienia następującego tylko raz - zaraz po śmierci człowieka.
Chrześcijanie odrzucając koncepcję reinkarnacji powołują się przede wszystkim na werset z Listu do Hebrajczyków, znajdującego się w Biblii: (...) ludzie muszą raz umrzeć, a potem następuje sąd (List do Hebrajczyków 9,27, Biblia Poznańska).
Jednak według zwolenników reinkarnacji Nowy i Stary Testament zawierają wiele cytatów nawiązujących do reinkarnacji. Często stosowanym przykładem jest stwierdzenie Jezusa, że Jan Chrzciciel "jest Eliaszem, który miał przyjść" (Mt 11,14).
Biblijne wersety interpretowane przez niektórych jako mówiące o reinkarnacji to: Jr 1:4-5, J 1:21, Mt 11:14-15, Mt 17:11-13; Mt 5:25-26, Mk 9:11-13, Łk 1:17. Inne wersety biblijne, które miałyby nawiązywać do reinkarnacji to Mt 11:25-26, Mt 26:24, J 3:1-10, J 9:1-3, Ga 6:7-8.

W Hinduizmie
Wiara w reinkarnację występuje w najbardziej rozbudowanej formie w hinduizmie. Według zasad tej religii cykl śmierci i ponownych narodzin dusz ciągnie się aż do przerwania - pełnego zjednoczenia z Brahmanem, które nigdy się nie skończy. Jakkolwiek nie można bezpośrednio sterować procesem przechodzenia do następnego wcielenia, o jego kierunku decyduje indywidualna karma oraz pragnienia danej duszy. Stąd poprawianie własnej karmy poprzez dobre, zgodne z dharmą uczynki skutkuje wcieleniem się po śmierci w lepszy byt, zaś pogarszanie własnej karmy powoduje wcielenie się w gorszy byt. Krąg reinkarnacji może być przerwany dopiero po osiągnięciu oświecenia, które wiąże się z całkowitym oczyszczeniem karmy. Według jednego z głównych nurtów filozoficznych, Wisznuizmu, krąg reinkarnacji może być przerwany po oczyszczeniu karmy oraz pozbyciu się materialnych pragnień w procesie rozwinięcia miłości do Osobowego Boga. Zjednoczenie z Bogiem, nie jest rozumiane jako zjednoczenie z bezosobowym Brahmanem, ale miłosny związek indywidualnej duszy, jivy z Duszą Najwyższą.

W Buddyzmie
Dość podobne, choć różniące się w wielu szczegółach poglądy na temat reinkarnacji, występują też w buddyzmie, jednak buddyzm godzi je z twierdzeniem, że nie istnieje wieczne "ja", czyli dusza, które przechodziłoby do następnego życia. Szczegółowo opisane jest to w artykułach buddyzm i czittamatra.
Proces reinkarnacji w buddyzmie opisują również nauki o Dwunastu Ogniwach Współzależnego Powstawania oraz nauki o stanie Bardo. Nauki o Dwunastu Ogniwach Współzależnego Powstawania można w szczególności również odnieść do tego, że rozróżnia się istnienienie kontinuum ciała, ale także i kontinuum umysłu, które w przypadku narodzin (zapłodnienie) zaczyna być współzależnym z kontinnum ciała, a po śmierć nie zależy już od niego.
Warto zauważyć iż zgodnie z buddyjskim poglądem rośliny nie są uznawane za "istoty czujące", a zatem nie można się odrodzić w tej formie istnienia.

Natomiast Islam
Większość muzułmanów odrzuca wiarę w reinkarnację. Mimo to istnieją grupy sufickie, które w nią wierzą. Według nich nie kłóci się ona z Koranem. Koraniczny werset, na które muzułmanie wierzący w reinkarnację się powołują to 2:28 Jakże możecie nie wierzyć w Boga? Byliście umarłymi, a On dał wam życie; potem sprowadzi na was śmierć i znowu da wam życie; wtedy do Niego zostaniecie sprowadzeni. Inna aja interpretowana jako potwierdzenie teorii o reinkarnacji to 3:27 Ty wprowadzasz noc w dzień i Ty wprowadzasz dzień w noc. Ty wyprowadzasz żyjące z martwego i Ty wyprowadzasz martwe z żyjącego. Ty dajesz zaopatrzenie, komu chcesz; bez rachunku!

W Judaizmie
W mistyce żydowskiej obecna od XIII w, za sprawą Sefer ha-Bahir. We wczesnej kabale uważano, że gilgul może trwać nawet tysiąc pokoleń, Zohar podaje natomiast, że jedynie trzy. Opiera się przy tym na wykładni wersetu z Księgi Hioba (33:29). Wedle doktryny gilgul każda dusza z natury pragnie uzyskać doskonałość i złączyć się z Bogiem, jeśli jednak nie uda się jej to za życia, otrzymuje kolejną szansę w innym ciele. Grzesznicy, którzy za życia nie odpokutowali za swą niegodziwość, w kolejnym ciele kontynuują swe oczyszczanie przez spadające na nich kary. Z kolei dusze ludzi sprawiedliwych mogą powracać celem niesienia pomocy. Kolejne wcielenie mogą służyć również wykonaniu szczególnych, rozciągniętych na wiele pokoleń zadań. Koncepcję rozwinął Chaim Vital w dziele Sefer ha Gilgulim. Dla niego wędrówka dusz była kosmicznym prawem. Widział w niej również metaforę żydowskiego losu - wygnania. Poszczególne dusze były dla niego tylko częściami pierwotnej duszy Adama. Wędrówkę dusz może zakończyć tylko duchowa naprawa lub Mesjasz. Sam człowiek jednak, w swej skłonności do grzechu wciąż pogarsza swój los.


Re: Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Szaman_Wiejski - 19.02.2013

Z tymi dowodami na wiarę w reinkarnację jest jak z dowodami na preferowanie wegetarianizmu w Biblii. To nic, że na parę fragmentów rzekomo potwierdzających tezę jest tysiącpięćsetstodziewięćset fragmentów mówiących wyraźnie(a nie dorozumianie) co innego. Ezoterycy i tak będą twierdzić swoje, bo żyją dogmatem, ze wszyscy wokół muszą wierzyć w reinkarnację(wg ich modelu) i jeść sałatęTongue Nawet jeśli sam Jezus jadł baraninę ofiarną w czasie Ostatniej Wieczerzy(tzw. Pesach Korban - baranek paschalny, którego jedzenie w święto Pesach nakazał JHWH). Nawet jeśli w dwóch religiach z których wywodzi się chrześcijaństwo - judaizmie i zaratustrianizmie nie było mowy o żadnej reinkarnacji. W judaizmie(nie mówię tu o późniejszej spoganizowanej Kabale) tak jak w innych semickich religiach, człowiek po śmierci szedł do Krainy Umarłych. U Żydów był to Szeol, gdzie dusze oczekiwały na przyjście Mesjasza, Sąd Ostateczny i nadejście Nowego Syjonu. U zaratusztrian dusze po śmierci szły do Nieba,Piekła lub Czyśćca i tam czekały na Soashyanta(protoplasta Mesjasza żydowskiego), który miał się narodzić z dziewicy zapłodnionej przez Ahura Mazdę(towarzyszyć temu miało jakieś zjawisko na niebie). Po jego przyjściu miał być Sąd Ostateczny, powstanie zmarłych sprawiedliwych do nowego życia i nowy świat bez zła. W I w. n.e. doszło do miksu zaratustrianizmu z judaizmem(m.in.) i powstało Chrześcijaństwo. Nie ma więc co się doszukiwać w naukach Chrystusa jakichś teorii o reinkarnacji. To nie ta bajka i nie ta mitologiczna wizja Świata.
No chyba, że ktoś chce wyznawać gnostycyzm chrześcijański. Wtedy może się zaopatrzyć w gnostyckie ewangelie i tyle. Tylko, że z Chrześcijaństwem jako takim mało ma to wspólnego. Trzeba by więc wystąpić z KK, czy cerkwi prawosławnejWink


Re: Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Elżbieta - 19.02.2013

Podając przykłady jak to jest w innych religiach- wiarach, zmierzam do jednego. Jakim cudem u nas w Polsce, można powiedzieć, że w ogromnym procencie Chrześcijańskiej, a już z całą pewnością najbardziej w całej Europie, teoria o reinkarnacji jest coraz bardziej rozpowszechniona ?


Re: Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Szaman_Wiejski - 19.02.2013

Elza. napisał(a):Podając przykłady jak to jest w innych religiach- wiarach, zmierzam do jednego. Jakim cudem u nas w Polsce, można powiedzieć, że w ogromnym procencie Chrześcijańskiej a już z całą pewnością najbardziej w całej Europie, teoria o reinkarnacji jest coraz bardziej rozpowszechniona ?

Trzeba by najpierw zdefiniować co rozumiemy pod terminem "chrześcijańska w ogromnym procencie". Jeżeli chcemy wierzyć w tą bajkę Kościoła, która mówi, że w 966 r. cała Polska odrzuciła wierzenia pogańskie i przyjęła wesoło Chrystusa to proszę bardzo. Możemy pomijać fakty, takie jak znalezienie pod Klasztorem w Łęczycy rzeźbionych fallusów pochodzących z XIII w. Możemy ignorować pisma świeckie i kościelne świadczące o tym, że dawnych Bogów czczono jeszcze co najmniej do XVI w. w naszym kraju. Możemy tez ignorować fakt wytworzenia się na naszych ziemiach tradycyjnego eklektyzmu łączącego elementy dawnego systemu magicznego z chrześcijańską mitologią. Eklektyzmu objawiającego się w praktykach magicznych wśród ludu, babkach, szeptuchach itp. No i trzeba by było zignorować cały ten ezorynek, który się u nas wytworzył, pomimo całej tej chrześcijańskościWink


Re: Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Elżbieta - 19.02.2013

Cytat:Możemy pomijać fakty, takie jak znalezienie pod Klasztorem w Łęczycy rzeźbionych fallusów pochodzących z XIII w.

Możesz napisać coś więcej o tej historii - wydaje się być interesująca Tongue nie mówiąc o tym, jaki ma związek z reinkarnacją?


Re: Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Szaman_Wiejski - 19.02.2013

Elza. napisał(a):
Cytat:Możemy pomijać fakty, takie jak znalezienie pod Klasztorem w Łęczycy rzeźbionych fallusów pochodzących z XIII w.

Możesz napisać coś więcej o tej historii - wydaje się być interesująca Tongue nie mówiąc o tym, jaki ma związek z reinkarnacją?

Z reinkarnacją nie ma. Raczej z tą całą chrześcijańskością Polski, która to teoria jest dla mnie trochę miałkaTongue
Jeśli spojrzeć na chrześcijańskość polskiej wsi z jej magiczno-zabobonną twarzą, Polaków chadzających do wróżek, bioenegroterapeutów, babek etc. Potem porównać ich z "nowymi" katolikami, którzy odcinają się zarówno od ezoteryki jak i ludowej duchowości, na rzecz czystej wizji chrześcijańskiej, można by orzec, że Polska chrześcijańska(przynajmniej jej część) dopiero się stajeTongue
Bo w takim XVI,XVIII, czy XIX w. chrześcijańska mogła być co najwyżej elita. Jak Łukasz z Wielkiego Koźmina, który narzekał, że lud w ciemnocie pogańskiej żyje zamiast Jezuska adorować. Albo księża XIXwieczni niosący kaganek oświaty ciemnej rozmagikowanej tłuszczy wiejskiej.
Reszta żyła w eklektyzmie magiczno-chrześcijańskim. Wielu żyje w nim do dzisiaj.
A z tymi fallusami to zapewne jakieś pogańskie fetysze byłyTongue


Re: Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Izka - 19.06.2015

Poganie, zwłaszcza ostatnimi czasami wszędzie i praktycznie na siłę doszukują się swoich korzeni, dowodów kogo można zaliczyć do Słowian, doszukują się bogów. Poganie dzielą się między sobą poglądami, wizjami i dowodami.Są skłóceni.
VI wieku cesarz Justynian usunął z Biblii fragmenty, które mówiły o reinkarnacji.Na soborze konstantynopolitańskim drugim zakazano wiary w reinkarnację.W Biblii pozostały fragmenty mówiące o reinkarnacji. W jednym z fragmentów Nowego Testamentu znajduje się sugestia, że Święty Jan Chrzciciel jest wcieleniem Eliasza.
A jak przedstawia się prawda tego za życia nikt się nie dowie.


Skąd wywodzi się teoria o reinkarnacji ? - Avena - 27.09.2015

[justify]Wśród wielu specyficznych obciążeń karmicznych jakie oddziałują na życie ludzi jest „Świadomość Zamknięta w Astralu”. W tym artykule chciałbym przybliżyć czytelnikom, co kryje się pod tą dość enigmatyczną nazwą i jaki wpływ ma na życie jednostki jej „Świadomość Zamknięta w Astralu”.

Aby móc zrozumieć czym jest „Świadomość Zamknięta w Astralu” najpierw musimy przyjrzeć się procesowi inkarnacji duszy ludzkiej w ciało i umierania oraz karmie.

Inkarnacja

Decyzję o inkarnacji w ciało ludzkie podejmuje Wyższe Ja danego człowieka (zwane dalej zamiennie Manasem wyższym lub Ciałem Przyczynowym), przebywające w Świecie Przyczynowym (Poziomie Przyczynowym). Odbija w tedy Ono swój promień (zwany promieniem duszy) na niższe poziomy bytu (światy). Promień Duszy jest to skumulowany strumień pierwiastków świata przyczynowego pochodzących od Wyższego Ja. Gdy znajdą się one na poziomie świata mentalnego przyciągają do siebie materię tego świata tworząc Ciało Mentalne. Po utworzeniu ciała mentalnego Promień Duszy zstępuje w niższe sfery bytu, tj. astralną, eteryczną i fizyczną. W Świecie Astralnym tworzy się Ciało Astralne, a następnie na poziomie eterycznym tworzone jest Ciało Eteryczne. Po utworzeniu ciała eterycznego następuje ostatni etap procesu inkarnacji, czyli przekształcenie go do postaci embrionalnej i umieszczenie go w macicy przyszłej matki, gdzie oczekuje na zapłodnienie komórki jajowej. W chwili wniknięcia plemnika do komórki jajowej następuje w niej tzw. „eksplozja wapniowa”, jest to uwolnienie z organelli komórkowych wapnia pod wpływem substancji chemicznych jakie wprowadza do komórki plemnik. Uwolnienie wapnia z jednej organelli powoduje uwolnienie go przez następne, proces ten jest bardzo szybki, trwa zaledwie ułamki sekundy i jest to moment wniknięcia duszy do Ciała Fizycznego. Powyżej opisany proces inkarnacji obrazuje poniższy rysunek.

Inkarnacja Duszy



Rys. 1. Proces Inkarnacji Duszy

Śmierć

Śmierć natomiast jest odwróceniem procesu inkarnacji. W chwili śmierci ciała fizycznego następuje przekazanie zawartych w nim pierwiastków manasu do ciała eterycznego i oddzielenie się go od ciała fizycznego. Z kolei pierwiastki manasu w ciele eterycznym przekazywane są na wyższe jego poziomy. Gdy już wszystkie pierwiastki manasu z danego poziomu ciała eterycznego zostaną przekazane na poziom wyższy następuje rozpad ciała eterycznego na danym poziomie. Proces umierania ciała eterycznego trwa średnio trzy dni, ale zdarzają sie przypadki, w których proces ten trwa do czterdziestu dni. Jest to uwarunkowane poziomem energii pranicznej jaki posiadała jednostka w chwili śmierci, jeśli był on niski rozpad ciała następuje szybciej, a jeśli wysoki to wolniej. Po rozpadzie ciała eterycznego następuje śmierć astralana, będąca procesem analogicznym do procesu rozpadu ciała eterycznego. Rozpadowi ulegają kolejno poszczególne warstwy ciała astralnego, ułożone według stopnia gęstości materii astralnej, przy czym najgęstsze znajdują się na zewnątrz (Rys. 2). Po rozpadzie ciała astralnego następnym etapem jest śmierć ciała mentalnego, która jest nieco zbliżona do śmierci ciała astralnego. Różnica polega jednak na tym, że rozpad nie następuje po kolei, tylko umysł jednostki przenoszony jest od razu na poziom, który jest najodpowiedniejszy i tam dokonuje się proces umierania. Po czym świadomość powraca do świata przyczynowego.

Budowa Ciała Astralnego
Rys. 2. Budowa Ciała Astralnego

Karma

Powyższy opis procesu inkarnacji i umierania jest wyidealizowanym schematem, gdyż człowiek żyjący w świecie fizycznym poprzez swoje intencje tworzy swoją karmę. Intencje mogą być dobre lub złe, dla tego też mamy dobrą i złą karmę, dodatkowym czynnikiem zwiększającym siłę jej oddziaływania jest siła emocji jakie towarzyszyły tym intencjom. Im więcej było emocji (lęku, nienawiści, smutku itp.) i silniej były przeżywane, tym mocniej oddziałowywuje zła karma, i na odwrót, im więcej uczuć wyższych (miłości, radości, spokoju itp.) tym więcej dobrej karmy. Karmę, ze względu na siłę oddziaływania, dzielimy na słabą, średnią i mocną.

Karma tworzy się w świecie astralnym i istnieje w nim jako konkretny myślokształt nieustannie towarzyszący człowiekowi. Często określa się go jako klisza astralna. To filmowe porównanie nie jest przypadkowe, gdyż patrząc na myślokształt, osoby jasnowidzące widzą go jako krótki film w wersji 3D, odtwarzający się ciągle od nowa. Myślokształt ten zbudowany jest z materii świata astralnego i pierwiastków manasu (materia świata przyczynowego). Rys. 3

Rys. 3. Budowa Karmy w Świecie Astralnym

Podczas całego procesu umierania (opisanego powyżej) na poszczególnych poziomach umysł oczyszcza swe doznania/wspomnienia/intencje (karmę) i przyswaja ich czyste elementy – wchłania w siebie wszystko, co może być przydatne Wyższemu Ja. Następuje rozpad myślokształtów i odzyskanie z nich pierwiastków manasu. W ten oto sposób następuje rozwój i ewolucja duszy, poprzez ubogacenie jej w wiedzę zdobytą podczas życia w świecie fizycznym, astralnym i mentalnym.

Jednak często nie daje się oczyścić całej karmy. Po przejściu świadomości na poziom mentalny mocna i średnia karma pozostają w świecie astralnym jako utajone zalążki (nasiona karmy), oczekując na ponowne zstąpienie promienia duszy.

Podczas ponownego zstąpienia Promienia Duszy do świata astralnego, następuje jak opisano powyżej utworzenie z materii tego świata ciała astralnego, jak również przyciągnięcie do siebie zalążków karmy i wchłonięcie ich do nowo powstałego ciała astralnego. Po zakończeniu całego procesu inkarnacji obciążenia karmiczne będą widoczne jako blokady energii w ciele astralnym, zaś w ciele fizycznym mogą one powodować różne choroby i/lub deformacje ciała.

Świadomość Zamknięta w Astralu

Pojęciem „średnia Karma” określa się przeważnie ten rodzaj karmy, który nie udało się duszy oczyścić w czasie pobytu w świecie astralnym, ale którego siła oddziaływania jest na tyle słaba, że wypala się ona w ciągu następnej inkarnacji. Mocna karma to ta z kolei, której oddziaływanie trwa dłużej niż tylko jedna inkarnacja. Natomiast „słabą karmą” zwykło się określać te obciążenia, które powstały za życia osoby i wpływały na nią przez ten czas, ale które udało się w pełni oczyścić po śmierci i nie przeszły one do następnej inkarnacji.

Zdarzało się jednak, iż niektóre przeżycia, były tak traumatyczne, tak bolesne i nacechowane tak silnymi emocjami, że osobowość jednostki nie mogła sobie z nimi poradzić. Chcąc żyć dalej normalnie wyparła ona ze swego umysłu te wspomnienia, oddzielając je od siebie i dodatkowo otaczając blokadą (Rys. 4).

Rys. 4. Budowa świadomości zamkniętej w astralu, w świecie astralnym.

W czasie pośmiertnego pobytu w świecie astralnym, z powodu istnienia blokady, dusza nie jest w stanie oczyścić i odzyskać pierwiastków manasu z tej części siebie samej, którą wcześniej wyparła. Opuszcza ona poziom astralny pozostawiając swoją świadomość zamkniętą w astralu nietkniętą.

Przy kolejnej inkarnacji Promień Duszy przyciąga do siebie materię ciała astralnego i karmę, tworząc nowe ciało astralne. Nowo powstałe ciało astralne przyciąga również do siebie Świadomość Zamkniętą w Astralu (przyciągają się pierwiastki manasu z cieła astralnego i z blokady), jednak nie wchodzi ona w jego skład, ze względu na blokadę, pozostaje blisko jego granic (Rys. 5).


Rys. 5. Tworzenie ciała astralnego, z uwzględnieniem Karmy i Świadomości Zamkniętej w Astralu

Uwolnienie Świadomości Zamkniętej w Astralu

Karma z natury rzeczy ma tendencję do wypalania się, osłabiania swego oddziaływania, aż do całkowitego zaniku, w ciągu kolejnych wcieleń. Proces ten można znacząco przyśpieszyć poprzez afirmacje, medytacje, modlitwy, terapie regresywne itp. Jednak narzędzia te bardzo słabo (jeśli w ogóle) zdają egzamin, gdy chodzi o uwolnienie Świadomości Zamkniętej w Astralu.

Świadomość Zamknięta w Astralu, pozostając na granicy świadomości, oddziałowywuje na jednostkę z dużą siłą, ze względu na silne emocje z nią związane, ale jest ona trudna do ustalenia, z powodu jej wypchnięcia poza granice świadomości (manas średni) i podświadomości (manas niższy z ciała astralnego i fizyko-eterycznego).

Narzędziem doskonale nadającym się do pracy ze świadomością zamkniętą w astralu są tzw. „sny regresywne”. Sen to podstawowy stan świadomości, w którym przepracowywuje ona doświadczenia zdobyte w czasie dnia. Po opanowaniu umiejętności świadomego śnienia, jak i którejś z terapii regresywnych, można dokonywać regresji w czasie snu. Po przepracowaniu odpowiedniej ilości karmy, świadomość zaczyna przyciągać do siebie Świadomość Zamkniętą w Astralu z jeszcze większą siłą, dzięki czemu możliwe jest przeniknięcie blokady, które jest równoznaczne z jej zanikiem i odzyskanie pierwiastków manasu z blokady, i uzdrowienie wspomnień z wypartej części świadomości.

Pierwiastki mentalne

Powyższy tekst opisuje powstawanie karmy i świadomości zamkniętej w astralu w odniesieniu do pierwiastków pochodzących z ciała astralnego i ciała przyczynowego (Pierwiastki Manasu). W procesach tych biorą również udział pierwiastki mentalne, pochodzące z ciała mentalnego, należy po prostu do powyższego opisu dodać również pierwiastki mentalne jako wchodzące w skład karmy i świadomości zamkniętej w astralu, jak i blokady. Kwestia ta została celowo pominięta, aby nie zaciemniać opisu.

Zobacz również/See also:
Odzyskiwanie siebie

Literatura:
Arthur Powell, “Ciało Astralne”, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 2006
Arthur Powell, “Ciało Mentalne”, Dom Księgarski “Ezoteric”, Warszawa 2005

rysunki w źródle https://mocreiki.wordpress.com/category/karma/[/justify]