Maria Matka Chrystusa - różne oblicza

Maria Matka Chrystusa - różne oblicza - Wersja do druku

+- Forumezo.pl - Forum ezoteryczne i magiczne (https://www.forumezo.pl)
+-- Dział: RELIGIE WIERZENIA FILOZOFIE MITOLOGIE (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=56)
+--- Dział: Wierzenia, Religie, Filozofie (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=57)
+---- Dział: Chrześcijaństwo (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=58)
+---- Wątek: Maria Matka Chrystusa - różne oblicza (/showthread.php?tid=16317)

Maria Matka Chrystusa - różne oblicza - Brigit - 02.02.2025

2 lutego w całej Polsce obchodzono święto Matki Bożej Gromnicznej.
Sama nazwa święta mówi o oczekiwaniu na wiosnę z jej pierwszymi burzami. Zapalano w kościele świece – gromnice. Podczas burzy, świeca paliła się i była stawiana w oknie w celu ochrony przed skutkami wyładowań atmosferycznych.
Dzieciom, a w dawnych czasach też dorosłym, świecą podpalano włosy z czterech stron głowy, aby nie bano się piorunów. Dzieciom podpalano włosy także po to, aby nie bały się wilków. Świecę podczas święcenia przewiązywano pasmem lnu, wierząc że przyczynia się to do dobrych zbiorów lnu. W tym dniu, przewidując przyszłość zbiorów:

„Jak na gromnicę jasno, w stodołach ciasno”; zachmurzenie zapowiadało dobry plon miodu. Dymem ze świecy gromnicznej na drzwiach chaty lub tragarzu sufitu okopcano znak krzyża, aby zło nie mogło wejść do domu[26] .

Pod koniec XIX wieku na Gromniczną Polacy zapalali tyle świec ilu było członków rodziny, wierząc, czyja świeczka zgaśnie pierwsza ten wkrótce umrze.

Maria Matka Chrystusa - różne oblicza - Horus - 02.02.2025

Maryja jako świadoma kapłanka boskiego narodzenia

Pierwszą ważną rzeczą, którą należy zrozumieć na temat sekretnego życia Matki Marii, jest to, że nie była ona biernym narzędziem do poczęcia Jezusa. Według moich badań była aktywną, chętną orkiestratorką tego wielkiego wydarzenia. Jak wspomniałem w rozdziale 1, Maria była w rzeczywistości wyszkoloną kapłanką w linii kobiet, które wiedziały, jak bosko począć specjalne święte dzieci, sięgając początków tradycji hebrajskiej .

Celem tej praktyki było wydawanie awatarów — chodzących reprezentacji Boskości, które nie mogły się narodzić w „zwykły” sposób. Intencją było, aby takie potomstwo służyło jako wysocy rangą przywódcy ludzkości. Ta rola kapłanki nie była tylko szczególnym darem hebrajskich linii rodzinnych; obejmowała cały glob w wielu kulturach. Najwięcej słyszymy o niej w odniesieniu do Maryi, ponieważ była ona szczególnie wysoką adeptką tego rodzaju — co pozwoliło jej wprowadzić na naszą planetę wyjątkowo niezwykłą istotę.

Skąd to wszystko wiem?
Aby odsłonić stłumioną historię Marii, wykorzystałem dowody z moich dwóch pierwszych książek, The Cult of Divine Birth in Ancient Greece i Virgin Mother Goddesses of Antiquity. To rzadkie tło pozwoliło mi rozszyfrować sekrety, które zapomniana ewangelia Marii, Ewangelia dzieciństwa Jakuba, od dawna ukrywała na widoku. W mojej trzeciej książce, The Mystery Tradition of Miraculous Conception: Mary and the Lineage of Virgin Births , zagłębiam się w tę ewangelię, która pierwotnie nosiła tytuł Birth of Mary, aby pokazać, jak Maryja była szkolona, i ujawniam niektóre ezoteryczne techniki, których użyła, aby począć Jezusa.

Madonna z Dzieciątkiem i dwoma aniołami autorstwa Duccio di Buoninsegna. ( Domena publiczna )

W tym rozdziale przedstawiam podsumowanie tej szczegółowej pracy, ale jeśli chcesz zrozumieć historię Maryi w całości, ze wszystkimi zebranymi przeze mnie odniesieniami, gorąco polecam przeczytanie również tej książki. Razem ta książka i niniejszy tom dostarczają kompletnego i aktualnego opisu tej najświętszej z kobiet. Tajemnicza Tradycja Cudownego Poczęcia dostarcza również ważnego tła na temat historii i praktyki boskiego narodzenia jako rzeczywistej aktywności kapłanek w szerszym ujęciu. Pomoże ci to zrozumieć Maryję w kontekście świętej pracy kobiet, która rozciągała się szeroko na całą starożytną Europę, Azję Zachodnią i Afrykę Północną.

Wszystko zaczyna się od Sary Aby zrozumieć Marię jako boską kapłankę narodzin w linii hebrajskich kobiet, musimy cofnąć się w czasie do biblijnej matriarchini Sary, słynnej żony Abrahama . Wielu zna historię cudownych narodzin syna Izaaka przez Sarę, gdy była w podeszłym wieku. Ale większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że po pierwsze, Sara była znaczącą świętą kobietą samą w sobie, a po drugie, istnieje wiele dowodów sugerujących, że została wyszkolona w tradycji boskich narodzin, która obejmowała Azję Zachodnią.

Co intrygujące, role Sary były zadziwiająco podobne do ról kilku typów kapłanek w tej części świata mniej więcej w czasie, gdy żyła. Kiedy zagłębiamy się w jej historię, zdajemy sobie sprawę, że przepowiadała proroctwa, zachowywała celibat, a nawet uczestniczyła w świętych rytuałach małżeńskich. Tak, te rytuały obejmowały ucieleśnienie Bogini z męskimi bogami, lub być może męskimi kapłanami-królami, w obrzędach seksualnych, które pierwotnie miały na celu sprowadzenie boskich dzieci. Jak pokazuję w The Mystery Tradition of Miraculous Conception , prawdopodobne jest, że Abraham nigdy nie był jej formalnym mężem w sposób, w jaki tradycyjnie o tym myślimy. Był raczej świętym strażnikiem, a Sara mogła angażować się z nim seksualnie tylko podczas tych obrzędów seksualnych, jeśli w ogóle.

Na podstawie tego, co odkryłam w moich badaniach, te cechy mówią nam, że Sara była niczym innym, jak kapłanką boskiego narodzenia. Widzimy jednak, że działała w czasach, w których dzieło boskiego poczęcia było kontrolowane przez patriarchalnych przywódców religijnych i prawa. Jak dostrzegłam, stwierdzenie Sary: „Pan nie pozwolił mi mieć dzieci” (Księga Rodzaju 16:2) nie jest tym, w co jesteśmy prowadzeni, by wierzyć — żałosnym lamentem na temat jej biologicznej bezpłodności. Zamiast tego odnosi się do prawa religijnego, do którego była zmuszana, a które zabraniało jej zajścia w ciążę w obrzędach seksualnych.

Co więcej, jest prawdopodobne, że słynna próba poświęcenia Izaaka przez Abrahama, którego Sara ostatecznie pomyślnie poczęła w niezwyczajny sposób, była próbą przestrzegania tego prawa i kontynuowania przerażającego zwyczaju zabijania każdego dziecka poczętego podczas boskiego rytuału narodzin. Krótko mówiąc, Sara była boską kapłanką narodzin, która pragnęła dziecka, a jej łono było ograniczone i kontrolowane. Mimo to wytrwała w swojej sztuce, aż była w stanie urodzić Izaaka. Ostatecznie Abraham został bosko poprowadzony, aby nie zabijać jej dziecka.
[Obrazek: mary-conception-cover.jpeg]

Źródło; Marguerite Mary...

Maria Matka Chrystusa - różne oblicza - Horus - 02.02.2025

Według białoruskiego badacza Władzimira Wasilewicza, święto zachowało się od czasów pogańskich. Jego zdaniem najprawdopodobniej było poświęcone Perunowi, posyłającemu wiosną na ziemię pierwsze życiodajne deszcze; współcześnie wśród rodzimowierców słowiańskich łączone jest jednak z postacią Dziewanny.

Maria Matka Chrystusa - różne oblicza - Hera - 02.02.2025

[Obrazek: web3-mary-light-candle-jesus.jpg?resize=620,350&q=75]

Krzysztof Chojnacki | East News Ludowy obraz przedstawiający Matkę Boską Gromniczną

Święto Ofiarowania Pańskiego to w naszej tradycji dzień, w którym oddajemy cześć Matce Bożej.
Ale dlaczego właściwie Maryja jest Gromniczna? I czy gromnice są nam jeszcze do czegoś potrzebne?

Ciemno, ciemno, podajcie gromnicę…” – szeptał mój pradziadek Feliks tuż przed śmiercią. Wiedział, że powoli kończy się jego czas na ziemi, ale bał się odejść bez światła. Tego konkretnego światła, które kojarzyło mu się z bezpieczeństwem i ciepłą opieką Maryi, które chroniło przed piorunami i wilkami. Gdy bliscy podali mu charakterystyczną świecę pachnącą pszczołami, spokojnie zamknął oczy i zasnął.

Ochrona przed złem

Rzadko mamy dziś już w domach gromnicę z prawdziwego zdarzenia – błyszczącą prawdziwym woskiem, ozdobioną gałązkami, paciorkami i lnem. Nie stawiamy jej w oknie dla ochrony przed piorunami (bo nie mamy już słomianych, łatwopalnych strzech), ani by wskazać bezpieczną drogę zbłąkanym wędrowcom (co w czasach Google Earth i GPS wydaje się kompletną abstrakcją).
A jeszcze na początku XX wieku gospodarze wracali 2 lutego z kościoła z drżącym sercem i dłońmi. Wierzyli, że jeśli świeca po drodze zgaśnie, ktoś z rodziny prawdopodobnie umrze w ciągu najbliższego roku (przerażający zwyczaj!). Następnie „kopcili” na stropowej desce znak krzyża i obchodzili z gromnicą cały dobytek, klękając na każdym progu. Wszystko po to, by zło nie miało wstępu do domu.
Tego dnia uważnie obserwowali też przyrodę, by stwierdzić, jakie warunki pogodowe czekają rolników. Stąd przysłowia:
Gdy na Gromniczną mróz, chowaj chłopie sanie, szykuj wóz.
Gdy na Gromniczną rozstaje – rzadkie będą urodzaje.
Gdy na Gromnicę z dachu ciecze, zima jeszcze się odwlecze.
Gdy słońce świeci na Gromnice, to przyjdą większe mrozy i śnieżyce.

Ze świętem Matki Bożej Gromnicznej wiązały się również… nadzieje panien na wydaniu. Jeżeli do tego dnia kawaler nie przyszedł z oświadczynami, wołały: „W dzień Panny Gromnicznej, bywaj zdrów, mój śliczny”. Wkrótce bowiem zaczynało się „przedpoście” i Wielki Post, więc na wesele trzeba było czekać kilka miesięcy. A one czekać nie chciały.

Szło wilczysko za Panną Świętą… Matka Boża Gromniczna miała ochraniać przed złem, a z nim kojarzyły się wilki. Dlatego właśnie Maryja pojawia się na obrazach i w literaturze w towarzystwie ich zgrai.

Cytat:Szła Najświętsza przez bór Panienka, miała płaszcz błękitny, białą sukienkę i szło wilczysko chytre, przyczajone, przemarznięte, za Panną Świętą. Wilka szukali z kłonicami, jak go znajdą, kości mu połamią zeżarł zeszłej zimy cielę białe, prześliczne w samą Gromniczną! (…)

Pisała w wierszu Kazimiera Iłłakowiczówna. Co stało się z tym legendarnym wilkiem? Maryja go „przekabaciła”!

Cytat:„Skoroś sam znalazł moją opiekę
zostań już przy mnie, bo gdzie uciekniesz!
Będziesz mi za to roztropnie służył
zimą w podróży”.
Odtąd chodzi wilk z Matką Najświętszą wiernie
przez śniegi puste, zawiane ściernie,
pełniąc śród nocy mroźnych i długich
różne posługi. (…)

Inna legenda podaje, że Maryja ochroniła całą wioskę przed stadem groźnych wilków, odstraszając je właśnie płomieniem woskowej świecy.

Po co nam gromnica?
Dziś patrzymy na zwyczaje naszych przodków z przymrużeniem oka i zastanawiamy się: czy gromnica nam się jeszcze do czegoś przyda? A może leży tylko w szufladzie i przypomina o dziadkach?

Cytat:Kiedyś ludzie głównie umierali w domach, dziś – w szpitalach, dlatego gromnica rzadko pojawia się przy konającym. Wierzono, że Matka Boża Gromniczna pomaga przejść umierającemu przez czarny tunel lęków i prowadzi go prosto do Chrystusa. Dziś ta świeca jest przede wszystkim znakiem, który nam o Nim przypomina i dlatego – w świecie, w którym tych znaków mamy coraz mniej – wciąż jest nam potrzebna – przekonuje ks. Paweł Kutynia.

Symeon, który wziął w ramiona sześciotygodniowego Jezusa (bo zgodnie z Prawem Mojżeszowym oczyszczenie kobiety po urodzeniu syna trwało 40 dni), nazwał Go „Światłem na oświecenie pogan i chwałę Izraela”. Tak jak Maryja zaniosła wówczas Jezusa do świątyni, tak przynosi Go dziś nam. I o tym właśnie przypominać ma nam blask gromnicy. Płomień tej woskowej świecy jest dobrym lekarstwem na nasze strachy, nieszczęścia i kłopoty. Nie dlatego, że ma „magiczne działanie odstraszające wilki i pioruny”, ale pokazuje, że Bóg stale przy nas jest.

Źródlo; ALETEIA

Maria Matka Chrystusa - różne oblicza - Natalia1 - 03.02.2025

Wszystko zaczyna się od Sary
Aby zrozumieć Marię jako boską kapłankę narodzin w linii hebrajskich kobiet, musimy cofnąć się w czasie do biblijnej matriarchini Sary, słynnej żony Abrahama .

Wielu zna historię cudownych narodzin syna Izaaka przez Sarę, gdy była w podeszłym wieku. Ale większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że pod znaczącą świętą kobietą samą w sobie, a po drugie, istnieje wiele dowodów sugerujących, że została wyszkolona w tradycji boskich narodzin, która obejmowała Azję Zachodnią.

Co intrygujące, role Sary były zadziwiająco podobne do ról kilku typów kapłanek w tej części świata mniej więcej w czasie, gdy żyła.
Kiedy zagłębiamy się w jej historię, zdajemy sobie sprawę, że przepowiadała proroctwa, zachowywała celibat, a nawet uczestniczyła w świętych rytuałach małżeńskich.
Tak, te rytuały obejmowały ucieleśnienie Bogini z męskimi bogami, lub być może męskimi kapłanami-królami, w obrzędach seksualnych, które pierwotnie miał na celu sprowadzenie boskich dzieci
.
Jak pokazuję w The Mystery Tradition of Miraculous Conception , prawdopodobne jest, że Abraham nigdy nie był j w sposób, w jaki tradycyjnie o tym myślimy.
Był raczej świętym strażnikiem, a Sara mogła angażować się z nim seksualnie tylko podczas tych obrzędów, jeśli w ogóle.
Na podstawie tego, co odkryłam w moich badaniach, te cechy mówią nam, że Sara była niczym innym, jak kapłanką boskiego narodzenia. Widzimy jednak, że działała w czasach, w których dzieło boskiego poczęcia było kontrolowane przez patriarchalnych przywódców religijnych i prawa.

Jak dostrzegłam stwierdzenie Sary: „Pan nie pozwolił mi mieć dzieci” (Księga Rodzaju 16:2) nie jest tym, w co jesteśmy prowadzeni, by wierzyć — żałosnym lamentem na temat bezpłodności.

Zamiast tego odnosi się do prawa religijnego, do którego była zmuszana, a które zabraniało jej zajścia w ciążę w obrzędach seksualnych. Co więcej, jest prawdopodobne, że słynna próba poświęcenia Izaaka przez Abrahama, którego Sara ostatecznie pomyślnie poczęła w niezwyczajny sposób była próbą przestrzegania tego prawa i kontynuowania przerażającego zwyczaju zabijania każdego dziecka poczętego podczas boskiego rytuału narodzin.

Krótko mówiąc, Sara była boską kapłanką narodzin, która pragnęła dziecka, a jej łono było ograniczone i kontrolowane. Mimo to wytrwała w swojej sztuce, aż była w stanie urodzić Izaaka.
Ostatecznie Abraham został bosko poprowadzony, aby nie zabijać jej dziecka.

Maria Matka Chrystusa - różne oblicza - L.Boona - 05.02.2025

Przemiana Andyjskiej Bogini Ziemi Pachamamy w Dziewicę Marię

[Obrazek: Pachamama.jpg]

Bennett Monolith, Kamienna rzeźba w Regionalnym Muzeum Archeologicznym Tiwanaku, Boliwia

Monolit Bennetta mierzy 7,2 metra wysokości, 1,2 metra szerokości i waży 20 ton, wykonany z jednego bloku piaskowca.
Amerykański archeolog Wendell Bennett odkrył tę monumentalną rzeźbę w czerwcu 1932 roku w podziemnej świątyni stanowiska archeologicznego Tiwanaku.

Antropomorficzna figura trzyma rytualne przedmioty i zawiera szczegółowe grawerunki, w tym koronę i pas brzuszny reprezentujące andyjską symbolikę.
Monolit powrócił do Tiwanaku w 2002 roku po kilku dekadach w La Paz, gdzie zwiedzający mogą go oglądać w Regionalnym Muzeum Archeologicznym.
Ten piaskowcowy monument przedstawia ubóstwioną postać władzy cywilizacji Tiwanaku i jest największą rzeźbą tego obiektu Światowego Dziedzictwa. Założenie: 373 Materiał: stone, piaskowiec

Błogosławiona Dziewica Maryja ma długą i godną reputację w kościele katolickim od czasu jej pierwszego pojawienia się w biblijnej narracji o Zwiastowaniu (Łk 1,26), gdzie jest opisana jako żydowska kobieta z I wieku, mieszkająca w Nazarecie, w Galilei. Jako żona Józefa i matka Jezusa, Maryja była młodą dziewicą wybraną przez Jahwe, aby poczęła Jezusa za pośrednictwem Ducha Świętego, a po urodzeniu Jezusa w Betlejem wychowała Zbawiciela w mieście Nazaret, uczestniczyła w Jego ukrzyżowaniu w Jerozolimie i dołączyła do apostołów po Jego wniebowstąpieniu.

[Obrazek: Miraculous.jpg]

Cudowna Ikona Matki Bożej Tartakowskiej w kościele pw. Najświętszej Marii Panny w Łukawcu, woj. podkarpackie, Polska. ( Domena publiczna )

Podczas gdy wiele milionów ludzi czci Marię jako prawdziwą osobę, która naprawdę żyła, wielu innych widzi w niej główny archetyp „świętej kobiecości”, która jest powszechnie uznawana na całym świecie. Tak czy inaczej, w XVI wieku duchowni skorumpowali Marię i wykorzystali ją jako narzędzie do zmiany wizerunku w wojnach ze starożytnymi boginiami Matki Ziemi z Andów Ameryki Południowej.

Pachamama kontra Dziewica Maryja
Zapisano liczne przypadki, w których „Nasza Błogosławiona Matka/Pani” pojawiała się w miastach, jaskiniach, kościołach, domach wiejskich i klasztorach, ale Kościół katolicki ma ścisłe kryteria, które muszą spełniać takie wydarzenia, zanim zostaną uznane za cuda. Klasyfikowane przez Kościół katolicki jako „objawienia maryjne” tak zwani „widzący”, którzy twierdzą, że widzieli objawienie Dziewicy, musieli zobaczyć ją pojawiającą się w określonym środowisku, do którego się odwołują, a zanim Kościół uwierzytelni objawienie, najpierw wyklucza się sny i wizje. Jeśli chodzi o płaczące posągi, które wydają się nadprzyrodzenie ronić łzy, osoby doświadczające muszą najpierw udowodnić, że „łzy” nie są olejem do namaszczania, kroplami perfum lub krwią. W 2002 roku, gdy pewnego dnia posąg Świętego Ojca Pio z Pietrelciny w Mesynie na Sycylii zaczął płakać krwią, urzędnicy kościelni zbadali łzy i stwierdzili, że jest to współczesna krew kobieca, i szybko odrzucili nadprzyrodzone twierdzenia jako mistyfikację.

[Obrazek: Akita.jpg]

Płacząca figura Matki Bożej z Akity objawiającej się w Japonii ( SICDAMNOME / CC BY-SA 4.0 )

Podczas gdy Maryja Dziewica reprezentuje boską kobiecość w świecie chrześcijańskim, wcześniejsi Grecy uosabiali ziemię w Gai, Wielkiej Matce bogini stworzenia, a 20 000 lat przed pojawieniem się Gai, paleolityczna Wenus z Willendorfu być może reprezentowała odpowiednik męskich bogów. Sześćset lat temu, przed hiszpańską kolonizacją Andów w Ameryce Południowej, boską przedstawicielką kobiecą było żeńskie ucieleśnienie ziemi zwane Pachamama , od słów Pacha (ziemia) i Mama (matka). Książka z 2004 r. The Resurrection of the Inca: The Role of Indian Representations in the Invention of the Peruvian Nation wspomina, że była również znana jako „Mama Pacha” i „La Pachamama”, co oznacza Matkę Świata, a w językach ajmara i keczua rządziła sukcesem kiełkowania, sadzenia, wzrostu i zbiorów, a także uosabiała góry i trzęsienia ziemi.

[Obrazek: Representation_2.jpg]

Przedstawienie Pachamamy zilustrowane w „Kosmologii” autorstwa Juana de Santa Cruz Pachacuti Yamqui Salcamaygua (1613 r.), według obrazu odkrytego w Świątyni Słońca Qurikancha w Cusco, Peru ( domena publiczna )

źródło; Przez ashley cowie

Maria Matka Chrystusa - różne oblicza - Hera - 09.02.2025

„Pokutująca prostytutka” lub „skruszona nierządnica” – taki pogląd na Marię Magdalenę utrwalił się w zachodniej tradycji kościelnej za sprawą Grzegorza Wielkiego w jego kazaniach w VI wieku, który połączył ją, uzdrowioną z siedmiu demonów w Ewangelii Marka 16, z grzeszną kobietą w Ewangelii Łukasza 7 oraz Marią z Betanii w Ewangelii Jana 12. O wiele poważniejsze od szkód wyrządzonych samej Marii było wykorzystywanie tej fałszywej narracji w patriarchalnych dogmatach chrześcijańskich przez setki lat, aby znacząco umniejszyć rolę kobiet w społeczeństwie zachodnim.

Pokutująca Magdalena autorstwa Guido Reni (1635) Walters Art Museum ( domena publiczna )

Na szczęście ta fałszywa narracja jest coraz częściej kwestionowana przez rosnące publiczne uznanie, na które trzeba było długo czekać, zarówno znaczenia Marii Magdaleny w posłudze Jezusa, jak i jej inspirujących cech niezależności, intelektu, duchowego wglądu i przywództwa, które silnie przemawiają do współczesnej wizji kobiet we współczesnym społeczeństwie zachodnim. Ta rewizja miejsca Marii w posłudze Jezusa, która formalnie rozpoczęła się w 1969 r., kiedy połączenie papieża Grzegorza zostało usunięte z Ogólnego Kalendarza Rzymskiego, początkowo pozostała w dużej mierze niezauważona przez opinię publiczną. Istnieją jednak dowody na jej rosnące uznanie, czego przykładem jest na przykład film Maria Magdalena z 2018 r ., który nastąpił po podniesieniu przez papieża Franciszka w 2016 r. jej wspomnienia z 22 lipca do rangi Święta (tej samej rangi, jaką nadano obchodom Apostołów w Ogólnym Kalendarzu Rzymskim).

Arcybiskup Arthur Roche, sekretarz watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, wyjaśniając ich dekret z 2016 r., podkreślił rolę Maryi w kanonicznych Ewangeliach jako pierwszej, która widziała pusty grób Jezusa i pierwszej, która była świadkiem jego zmartwychwstania. I co szczególnie istotne, podkreślił również jej rolę jako pierwszej, która przekazała nowinę o zmartwychwstaniu Jezusa Apostołom, stając się w ten sposób Apostołem Apostołów św. Tomasza z Akwinu.

Maria Magdalena jest również jedną z kilku kobiet, które wspierały działalność Jezusa finansowo i w innych bardziej praktycznych aspektach ( Łukasza 8:2-3; Marka 15:40-41 ). Jest ona wymieniona z imienia 12 razy w Nowym Testamencie i we wszystkich czterech kanonicznych Ewangeliach ( Mateusza 27:56, 61; 28:1; Marka 15:40, 47; 16:1, 9; Łukasza 8:2; 24:10; Jana 19:25, 20:1, 18 ), częściej niż większość apostołów.
Jest ona jedyną kobietą, którą utożsamiono z nią samą, a nie z kimś innym.

W Nowym Testamencie ośmiokrotnie wspomniano o niej w kontekście innych kobiet, a w siedmiu przypadkach była wymieniona jako pierwsza ( Ewangelia Mateusza 27:56, 61; 28:1; Ewangelia Marka 15:40, 47; 16:1; Ewangelia Łukasza 8:2-3; 24:10 por. Ewangelia Jana 19:25 ).

Ukazanie się Chrystusa Marii Magdalenie po zmartwychwstaniu autorstwa Aleksandra Andriejewicza Iwanowa (1835) Muzeum Rosyjskie ( domena publiczna )
Kluczowa rola Marii w kanonicznych Ewangeliach jest dobrze znana. Jednak jej wybitna rola w różnych tekstach pozakanonicznych jest jeszcze bardziej charakterystyczna, uznawana za najbliższą i najzdolniejszą uczennicę Jezusa, z najgłębszym zrozumieniem duchowym ze wszystkich i własnym darem do duchowego przywództwa. W tych tekstach demonstruje stopień swojego duchowego zaangażowania w Pistis Sophia , zadając w pełni 39 z 46 pytań skierowanych do żyjącego Jezusa; rozmawiając z Jezusem jako kobieta, która całkowicie zrozumiała i przyszła w odpowiednim czasie, aby zostać przynajmniej duchową towarzyszką Jezusa, a wielu twierdzi, że nawet więcej, jego kochanką, a nawet jego żoną . Bogata literatura naukowa i wgląd popiera te twierdzenia i rzeczywiście nie są one sprzeczne z jej przedstawieniem w tekstach gnostyckich .

W Ewangelii Filipa czytamy: „ A co do Mądrości, którą zwą „niepłodną”, jest ona matką aniołów. I towarzyszką [...] Marii Magdaleny. [...] kochał ją bardziej niż wszystkich uczniów i często całował ją w usta. Pozostali uczniowie [...]. Powiedzieli Mu: „Dlaczego miłujesz ją bardziej niż nas wszystkich?” Zbawiciel odpowiedział i rzekł im: „Dlaczego nie miłuję was tak jak ją? Gdy niewidomy i widzący znajdą się razem w ciemności, nie różnią się od siebie. Gdy przyjdzie światło, wtedy widzący ujrzy światło, a niewidomy pozostanie w ciemności”.

źródło - Przez ancient-origins Historia i tradycja

RE: Maria Matka Chrystusa - różne oblicza - Kleo - 09.02.2025

O Marii Magdalenie napisano więcej niż o Maryi. Ktoś uparcie chce pomniejszyć rolę Maryi. Komu na tym zależy.

Poszukiwanie prawdy w kościach: tajemnicze relikwie Marii Magdaleny
Maria Magdalena jest jedną z najbardziej fascynujących postaci z czasów Jezusa. Chociaż każdego roku coraz więcej osób podąża za nią, jakby była superbohaterką, jej historia jest źle rozumiana od wieków. Jednak współczesne odkrycia na jej temat pomagają przywrócić jej właściwe miejsce w historii. Jej relikwie znajdują się w różnych częściach świata i są łącznikiem między tą tajemniczą kobietą a jej współczesnymi wyznawcami.

Rola Marii Magdaleny w życiu Jezusa jest wciąż niepewna, jednak wydaje się, że była ważną towarzyszką. Nie wiemy zbyt wiele o jej życiu, ale nawet Biblia potwierdza silną więź między Marią a Jezusem - znacznie silniejszą niż między jego innymi uczniami. Jest to dobrze ukazane w scenie, gdy Maria Magdalena rozpoznaje go po zmartwychwstaniu, według Jana (20:17): ''Jezus jej powiedział: "Nie przywieraj do mnie, bo jeszcze nie wstąpiłem do Ojca; ale idź do moich braci i powiedz im: "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga waszego".

[Obrazek: Appearance-of-Jesus-Christ.jpg?itok=rauxfCg_]

' Ukazanie się Jezusa Chrystusa Marii Magdalenie.' (1835) Autor: Aleksander Andriejewicz Iwanow . ( Domena publiczna )

Oficjalnie uważa się, że Ewangelia autorstwa Marii Magdaleny rzuca światło na jej historię, jednak z powodu braku innych źródeł, najważniejsze przedmioty związane z nią to relikwie ukryte w pomieszczeniach kościelnych.

Istnieją co najmniej trzy historie, które wyjaśniają, jak umarła. Jedna z nich sugeruje, że żyła i umarła w Ziemi Świętej, inna mówi, że po śmierci Jezusa udała się do Efezu ze św. Janem i Marią, matką Jezusa. Możliwe, że relikwie Marii Magdaleny znajdowały się również w Efezie i zostały stamtąd przeniesione do Konstantynopola (obecnie Stambuł). Trzecia mówi, że Maria Magdalena uciekła z Ziemi Świętej do południowej Francji, gdzie mieszkała ze swoją córką aż do śmierci.

Najbardziej przytłaczającą z jej relikwii jest jej czaszka, którą można znaleźć na południu Francji, w mieście St. Maximin-la-Sainte-Baume. Jej kult we Francji wiąże się z legendą o Świętym Graalu i historią o jej ucieczce z Ziemi Świętej.

Temat czaszki Marii Magdaleny jest bardzo trudny do wyjaśnienia, ponieważ relikwia wydaje się pochodzić pierwotnie z Francji – przynajmniej była tam od początku budowy potężnego gotyckiego kościoła w 1295 roku. Miało to miejsce, gdy regionem rządził Karol II Andegaweński, król Neapolu, hrabia Prowansji i bratanek św. Ludwika (króla Francji).
Według opowieści z czasów budowy bazyliki, Maria Magdalena została pochowana przez swojego przyjaciela Maksymina, który był pierwszym biskupem Aix. Wieki później, 10 grudnia 1279 r., grób został otwarty. Ludzie, którzy otworzyli jej grób, znaleźli kurz w trumnie i drewnianą tabliczkę owiniętą woskiem z opisem: „Tu leży ciało Marii Magdaleny”. Podczas otwierania grobu w 1279 r. świadkowie ekshumacji zauważyli cudowny zapach perfum unoszący się z trumny.

[Obrazek: Basilica-of-Mary.jpg?itok=wRQlYbVH]

Bazylika Marii Magdaleny, rozpoczęta w 1295 r. ( CC BY SA 3.0 )

Jej kość szczęki została ekshumowana wcześniej, przed inwazją Saracenów w 710 r. i wysłana do Rzymu. Jednak w 1279 r. papież Bonifacy VIII postanowił zwrócić kość szczęki Francji, a 6 kwietnia 1296 r. oficjalnie połączono ją z czaszką Marii Magdaleny.
Podczas rewolucji francuskiej czaszkę usunięto z kościoła, ale później przekazano ją arcybiskupowi i zamknięto w złotym relikwiarzu. Ubrana jest w czerwoną perukę. Futerał niesiony jest przez przedstawienie czterech złotych aniołów (które prawdopodobnie dodano w 1860 r., ponieważ z tyłu znajdują się rzymskie cyfry „MDCCCLX”).

Relikwia czaszki Marii Magdaleny. ( The Red Pill/GFDL )

Relikwia ręki Marii Magdaleny znajduje się w klasztorze Simonopetra na górze Athos w Grecji. Jest to lewa ręka kobiety noszącej mirrę i według tradycji należała do Marii Magdaleny. Uważa się, że jest niezniszczalna i że czyni wiele cudów. Mówi się również, że ma przyjemny aromat, dokładnie tak jak w przypadku francuskiej relikwii. Istnieje wiele opowieści o cudach rzekomo spowodowanych przez cenną rękę. Na przykład uważa się, że chroni ona ludzi przed szkodami w gospodarstwie i mówi się, że Maryja wielokrotnie usuwała robaki, które zjadały rośliny. Ponadto uważa się, że gdy w 1945 r. w lesie w pobliżu klasztoru wybuchł wielki pożar, Maria Magdalena pomogła przynieść wystarczającą ilość wody, aby zatrzymać pożar i uratować las i klasztor. Podobnie jak francuska relikwia, dłoń jest zamknięta w zdobionym pudełku i czczona przez tysiące pielgrzymów każdego roku.

[Obrazek: Mary-Magdalene-hand-relic.jpg]

Relikwia dłoni Marii Magdaleny. ( Centrum Zasobów Mystagogicznych )

Maria Magdalena miała ogromny wpływ na chrześcijaństwo, a być może była nawet partnerką życiową Jezusa. Teraz jest czymś w rodzaju ikony kobiecej mocy z czasów biblijnych. Jej relikwie są ważnym celem pielgrzymek. Obecnie niemal niemożliwe jest potwierdzenie pochodzenia kości w relikwiach. Kościoły nie zgodziły się na porównanie relikwii i sprawdzenie, czy należą do tej samej osoby. Niezależnie od tego, gdzie została pochowana lub kto był prawdziwym właścicielem kości, które rzekomo były relikwiami św. Marii Magdaleny, nadal są to bardzo ważne artefakty chrześcijańskie.

[Obrazek: Penitent-Mary-Magdalene_0.jpg]

„Maria Magdalena pokutująca” (1576-1578) autorstwa El Greca. ( Domena publiczna )

[Obrazek: Truth-in-Bones.jpg?itok=f8Ch3iFk]

Fragment obrazu „Pokutująca Magdalena” (1598-1602) autorstwa Domenico Tintoretto. Źródło: Domena publiczna

autor; Natalia Klimczak