Forumezo.pl - Forum ezoteryczne i magiczne
Beltane / Noc Walpurgi - Wersja do druku

+- Forumezo.pl - Forum ezoteryczne i magiczne (https://www.forumezo.pl)
+-- Dział: MAGIA CZAROSTWO (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=47)
+--- Dział: Czarostwo, Wicca, Szamanizm (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=179)
+---- Dział: Wicca (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=181)
+---- Wątek: Beltane / Noc Walpurgi (/showthread.php?tid=15014)

Beltane / Noc Walpurgi - Elżbieta - 30.04.2022

https://www.youtube.com/watch?v=umBqm1dkbqk

Beltane / Noc Walpurgi - Elżbieta - 30.04.2022



Beltane/ Noc Walpurgi - Elżbieta - 30.04.2022



Beltane / Noc Walpurgi - Elżbieta - 30.04.2022

Noc Walpurgi, noc Walpurgii   https://pl.wikipedia.org/wiki/Noc_Walpurgi
(Walpurga, Walpurgis, Walpurgisnacht, gł. Wałpora, dł. Hoparga[ ) –

 U dawnych Germanów noc zmarłych lub złych duchów. W Europie najczęściej kojarzona jest jako sabat czarownic odbywający się na górze Brocken w noc z 30 kwietnia na 1 maja, którego obchodom przewodziła bogini śmierci Hel. 

Nazwa tego święta pochodzi od świętej Walburgi, która była zakonnicą w Devon (później pomagała świętemu Bonifacemu, który nawracał plemiona germańskie na chrześcijaństwo) i zmarła w 777 roku. Kościół Szatana świętuje noc Walpurgi 1966 jako (umowną) datę jego powstania[3] , natomiast w Finlandii (Vappu) i Estonii (Volbriöö) noc ta (i nadchodzący po niej dzień 1 maja) jest okazją do zabaw i rywalizacji bractw studenckich . 

Najwcześniejsza wzmianka o święcie znajduje się w Calendarium Perpetuum Johana Colera, wydanym w 1603 roku

RE: Beltane / Noc Walpurgi - Hera - 07.05.2022

Znalazłam dokładniejszy opis tej ważnej i przełomowej nocy Wink

Noc Walpurgi – magiczna noc duchów i czarownic

Noc Walpurgi przypadająca z 30 kwietnia na 1 maja, była obchodzona przez dawne ludy Germańskie jako noc zmarłych i złych duchów. Obecnie najczęściej jest kojarzona z sabatem czarownic odbywającym się na górze Brocken najwyższym szczycie góry Harz w Niemczech. Jak wygląda jego historia? Skąd pochodzi jego nazwa? Zapraszam do lektury.

Noc Walpurgi dawniej była znana jako Maifest. Ostatnia noc kwietnia była świętem duchów, kiedy granica między światem materialnym i duchowym się zaciera. To symboliczne wejście w porę letnią. Kultywowano je na szczycie Brocken leżący w niemieckich górach Harz, gdzie odbywał się sabat czarownic, któremu miała przewodzić miała demoniczna bogini śmierci – Hel.

Warto wspomnieć, że szczyt Brocken jest uważany w tradycji za niezwykłe miejsce, dlatego wiązano ją z sabatami. Jej nietypowość i magiczność polega też na tym, że w XVIII wieku zaobserwowano tu tak zwane widmo Brockenu. Polega ono na tym, że cień osoby stojącej na górze powiększa się, będąc nierzadko otoczonym barwnymi kręgami (gloria). Interesujące jest też zjawisko otaczania cienia głowy obserwatora pierścieniami dyfrakcyjnymi tworzącymi jakby aureolę (podobno może ją zaobserwować tylko osoba, do której należy cień, ponieważ tylko pod kątem prostym widać cień rzutowany na chmury lub mgłę znajdujące się poniżej obserwatora stojącego na górze). W tradycji ludowej takie zjawiska były uważane za magiczne.

Obecna nazwa święta pochodzi od św. Walburgi/Walpurgi, która była angielską zakonnicą i misjonarką. Urodziła się ok. 710 roku w Devon. Była córką księcia Wessex św. Ryszarda z Lukki.W wieku 11 lat ojciec wysłał Walburgę do klasztoru w Wimborne Minster (w Dorset), sam wraz z synami wyruszył na pielgrzymkę do Ziemi Świętej (zmarł zaledwie po roku podróży). 

Wimborne znane było z dyscypliny i wysokiego standardu nauczania, Walburga otrzymała więc solidne wykształcenie. W przyszłości pozwoliło jej to spisać wydarzenia z życia jej świętych braci – często uważana jest w Anglii i Niemczech za pierwszą kobietę-pisarza. Przez 26 lat pobytu w Wimbrone, złożyła śluby zakonne i przygotowywała się do pracy misyjnej.

W 748, w odpowiedzi na wezwanie św. Bonifacego-Winfrida, który prowadził ewangelizację Niemiec i był pierwszym misjonarzem, który korzystał z pomocy misyjnej kobiet, Walburga wraz ze św. Liobą i wieloma innymi zakonnicami została wysłana na kontynent. Gdy w czasie przeprawy przez kanał La Manche rozpętała się burza, Walburga uklęknęła na pokładzie statku i rozpoczęła modlitwę – burza natychmiast ucichła. Był to cud, o którym opowiadali żeglarze i który przyniósł Walburdze poważanie i cześć.

[Obrazek: heilige_walburga1.jpg?w=255&h=560]
Święta Walpurgia, obraz Mistrza z Melkirch, ok. 1535-40, źródło: wikimedia commons


Po przybyciu do Niemiec święta spędziła dwa lata w Bishofsheim, po czym została mianowana siostrą przełożoną klasztoru założonego w Heidenheim przez jej brata Winebalda, który był opatem w pobliskim zakonie. Walburga, z racji znajomości medycyny, zajmowała się m.in. chorymi i umierającymi. 

Legendy donoszą o jej licznych cudach. Po śmierci Winebalda w 776 (niektóre źródła podają rok 761), Walburga została mianowana przez drugiego brata – Willibalda, ówczesnego biskupa Eichstätt – przełożoną obu zakonów żeńskiego i męskiego. Funkcje te pełniła aż do śmierci w 777 roku. Pochowana została obok brata Winibalda. Po jej kanonizacji, noc z 30 kwietnia na 1 maja ustanowiono jej świętem. Daty nie wybrano przypadkowo, gdyż na ten czas przypadało pogańskie święto dawnych Germanów oraz celtyckie Beltane. Jej relikwie rozwieziono po kościołach 1 maja 893 roku.

W czasach chrześcijańskich łączono wpływy starej wiary z nową religią, a noc Walpurgii kojarzono z czarownicami. Pierwszy wzmiankio sabatach na górze Brocken pojawiły się w wyniku przesłuchań inkwizycyjnych. Zeznania torturowanych kobiet z tradycją pogańskiego święta połączył Johannes Praetorius w opublikowanej w 1668 roku książce „Blockes-Berges Verrichtung”. Informacja ta została powtórzona przez Gottfrieda Vogta w De conventu sagarum ad sua sabbata z 1678, jednak do powszechnej świadomości trafiła dopiero dzięki Faustowi Johanna Wolfganga von Goethego.

Legendy głoszą, że w Noc Walpurgi czarownice zbierały się na Placu Czarownic – Hexenplatz i stamtąd wyruszały na miotłach w kierunku Brocken, by na jego szczycie, by rozpalać ogniska.


 Podczas tej nocy nagie czarownice miały rozpoczynać rytuały, urządzać orgie oraz odprawiać czary. Tongue

[Obrazek: 4aa59-firedancingwitches.jpg?w=476&h=333]
Czarownice tańczące nad ogniskiem, źródło: pinterest

Ludzie bardzo obawiali się tej nocy, wiec rozpalali wówczas duże ogniska, szczególnie na wzniesieniach i pagórkach, na domach rysowano kredą krzyże, na podłodze układano skrzyżowane miotły. Przez miasta przeciągały procesje mieszkańców, starając się robić możliwie dużo hałasu. Na drzwiach wieszano zrobione z drewna amulety i pęczki ziół, a progi domów posypywano solą.

We wsiach dzwoniły dzwony, a ludzie obchodzili drogi stukając kołatkami lub drewnianymi polanami, co miało odstraszać złe duchy i czarownice. Niektórzy śmiałkowie, aby zapewnić sobie szczęście, skakali przez ogień, a udany skok oczyszczał ze słych energii. Kto nie uczestniczył bezpośrednio w świecie, obchodził domostwa, stajnie, obory czy są szczelnie zamknięte, pola obchodzono z pochodniami, a domy i gosporstwa skrapiano święconą wodą Takie obrządki miały miejsce w wielu miejscach Europy, między innymi w Szkocji, Irlandii, Walii, Szwecji, Czechach, na Morawach, w Saksonii, Tyrolu, a także w Polsce na Śląsku, Kaszubach oraz na Mazurach.

[Obrazek: valborg_akalla.jpg?w=515&h=340]
Obchody Święta Walpurgi na przedmieściu Sztokholmu, fot. wikimedia commons


Do dziś zwyczaj ten nie do końca zaginął. Nadal jest kultywowany w Niemczech, w Szwecji, a także w Polsce, szczególnie na terenach północnych i południowo-zachodnich. Sabaty pierwszomajowe łączą się dziś raczej z nocną zabawą, paleniem ognisk, skakaniem przez płomienie, wykonywaniem słupów majowych. Wierzono, że ta wyjątkowa noc sprzyja spotkaniom z upiorami, zjawami, czy chochlikami.


[Obrazek: 209.jpg]
St. Walburga, Virgin (Święto - 25 lutego) Walburga urodziła się w hrabstwie Devonshire w Anglii około 710 roku. Była córką wodza zachodniosaksońskiego i siostrą St. Willibalda i Winebalda. Walburga kształciła się w klasztorze Wimborne w Dorset, gdzie została zakonnicą. W 748 została wysłana wraz ze św. Liobą do Niemiec , aby pomóc św. Bonifacemu w jego pracy misyjnej. Spędziła dwa lata w Bishofsheim, po czym została przełożoną podwójnego klasztoru w Heidenheim założonego przez jej brata Winebalda. Po śmierci Winebalda św. Walburga została mianowana przeoryszą obu klasztorów przez jej brata Willibalda, ówczesnego biskupaz Eichstadt. Pozostała przełożona zarówno nad mężczyznami, jak i kobietami aż do śmierci w 779 roku. Została pochowana najpierw w Heidenheim, ale później jej ciało zostało pochowane obok ciała jej brata, St. Winebalda, w Eichstadt. przy małym kościele zwanym Świętym Krzyżem, wokół którego zgromadziła się grupa kanoników.


Cytat:Walpurga lub Walburga ( staroangielski : Wealdburg , łac : Valpurga , Walpurga , Walpurgis , szwedzki : Valborg ; ok. 710 AD – 25 lutego 777 lub 779 ), również pisany Valderburg lub Guibor , [2] był anglosaskim misjonarzem na Imperium Franków . Została kanonizowana 1 maja ok. godz. 870 przez papieża Adriana II . Noc Świętej Walpurgii (lub „Sankt Walpurgisnacht”) to nazwa wigilii jej święta w okresie średniowiecza, które zbiegło się z Dniem Majowym; jej święto nie jest już obchodzone w tym dniu, ale nazwa nadal jest używana dla Wigili Majowej.


https://www.catholic.org/saints/saint.php?saint_id=209