Forumezo.pl - Forum ezoteryczne i magiczne
Mity Egipskie - Bogowie - Wersja do druku

+- Forumezo.pl - Forum ezoteryczne i magiczne (https://www.forumezo.pl)
+-- Dział: RELIGIE WIERZENIA FILOZOFIE MITOLOGIE (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=56)
+--- Dział: Wierzenia, Religie, Filozofie (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=57)
+---- Dział: Starożytne mitologie (https://www.forumezo.pl/forumdisplay.php?fid=200)
+---- Wątek: Mity Egipskie - Bogowie (/showthread.php?tid=13170)

Mity Egipskie - Bogowie - Piko - 07.06.2018

Mity Egipskie - Film Dokumentalny

<!-- m --><a class="postlink" target="_blank" href="https://www.youtube.com/watch?v=HnTV0KERxJY">https://www.youtube.com/watch?v=HnTV0KERxJY</a><!-- m -->

Mity Egipskie - Bogowie - Elżbieta - 07.06.2018

E film. Co wiesz np o Secie zaloty

Mity Egipskie - Bogowie - Piko - 07.06.2018

Veliax napisał(a):Co wiesz np o Secie zaloty

Dziękuje nie piję. Smile

Tak serio to nie wiem, ale pewno się dowiem.

Mity Egipskie - Bogowie - Piko - 07.06.2018

Piko napisał(a):... pewno się dowiem.
[Obrazek: 263?cb=20120312170749&path-prefix=pl]


Set, Σήθ (greckie), Sutekh, Setech (egipskie), hebr. שת Szet – egipski bóg burz, pustyń, ciemności i chaosu, także bóstwo o charakterze demonicznym istniejące jako niezbędna dla utrzymania maat przeciw waga dla "dobrych" bóstw. Syn bogini Nut i boga Geba ulubiony wnuczek Re i jego wierny sługa, który co noc bronił barki boga słońca przed straszliwym wężem chaosu Apopem, brat Ozyrysa, Izydy a także Neftydy która równocześnie była jego żoną. Był ojcem gadziego boga rzeki - Sobka i według niektórych wersji mitów Anubisa, który uważany był wedle innych za owoc zdrady Neftydy z Ozyrysem.

Historia

Mówi się, że już w przy narodzinach objawiła się jego demoniczna natura - przychodząc na świat niemalże rozerwał ciało Nut. Śmiertelnie zazdrosny o swego brata Ozyrys , który był królem Egiptu, Set zabił go, po czym sam zyskał władzę.

Panowanie Seta skończyło się wraz z przybyciem Horusa - syna Ozyrysa. Początkowo nie musiał się nim przejmować, jako że sam Re poparł Seta jako prawdziwego wojownika i swego obrońcę(podczas gdy Horusa uznał za młodego i słabego).

Izyda jednak zdołała przechytrzyć Seta. Przybrawszy postać staruszki, przedstawiła mu się jako matka-wdowa młodego farmera, którego rodzinę inny farmer chciał przegonić z rodzinnej ziemi, wykorzystując fakt śmierci ojca(sprytnie przytoczona historia Ozyrysa i Horusa), a następnie poprosiła go o wsparcie. Ten, niedomyśliwszy się podstępu, bezmyślnie rzekł, iż dopóty syn dawnego pana żyje, nie może nikt inny zgarnąć ziemi. Wówczas Izyda odrzuciła swe szaty i oznajmiła mu, iż pokonał tak sam siebie, a tron Egiptu należał do jej syna, Horusa.

Wściekły Set jednak nie dał za wygraną - postanowił sam osobiście pozbyć się Horusa. Zaproponował mu pojedynek - obaj zmienili by się w hipopotamy i zanurkowali w Nilu. Wygrałby ten, kto wytrzymałby pod wodą dłużej. Horus zgodził się, a tymczasem Set przygotował na niego zasadzkę. Na szczęście Izyda wyczuła podstęp i harpunem przegoniła Seta, gdy ten chciał zaatakować.

Istnieje przypuszczenie, że ten mit jest odzwierciedleniem realnych wydarzeń. Według Steli Szabaki, Geb, by skończyć spór między Horusem a Setem, podzielił Egipt na dwie połowy: Górny (pustynne południe), który otrzymał Set i Dolny (północny rejon delty Nilu) podarowany Horusowi. Jednak później Geb miał zdecydować się oddać cały Egipt Horusowi. Zwolennicy historycznej interpretacji tego mitu, widzą tu wspomnienie możliwego podboju Górnego Egiptu (kraina Seta) przez Dolny (kraj Horusa). Hipoteza ta styka się jednak z pewnym problemem: w rzeczywistości to Górny Egipt objął dominację nad Dolnym. Prosta interpretacja historyczna jest więc wykluczona. Istnieją próby wytłumaczenia tej sprzeczności. Według jednej z nich, zarówno Horus jak i Set byliby czczeni w Górnym Egipcie zjednoczeniem. Mit miałby odzwierciedlać konflikt pomiędzy czcicielami obydwu bóstw.

Wygląd
Przedstawiany jako człowiek z głową nieznanego zwierzęcia, nazywanego przez egiptologów „zwierzęciem Seta” lub „tyfonicznym stworem”. W czysto zwierzęcej postaci miał zakrzywiony ryj, trójkątne uszy, rozwidlony ogon i psie ciało. Zwierzę Seta nie przypomina żadnego konkretnego istniejącego zwierzęcia, wygląda za to jak pomieszanie osła, mrównika i szakala. Zwierzę Seta próbuje się identyfikować z samym osłem lub z chartem. Zwierzę Seta uważane było za zwierzę pustynne. Współcześnie niektórzy sądzą, iż jest nim Salaawa , parias podobny do dingo.
Salaawa

Salaawa
Set

Kult Seta

Początkowo czczony jako bóg całego państwa w Górnym Egipcie przez Hyksosów - pełnił rolę boga nomadów, władcy pustyń i patrona wojowników.

Wraz z rozwojem kultów innych bogów, począwszy od XXII dynastii, staje się wcieleniem zła. Ostatecznie przedstawiany był jako antagonista i utożsamiany z wężem Apophisem (co jest nielogiczne, ponieważ obaj byli zaprzysięgłymi wrogami).

Znany w całym Egipcie w okresie dynastycznym. W czasach XIX i XX dynastii (ok. 1320-ok. 1085 p.n.e.) czczony również w Tanis jako opiekun królestwa. W okresie Nowego Państwa jego kult był zwalczany.

Współcześnie czczony w tzw. Świątyni Seta, niewielkiej sekcie, powstałej na skutek rozłamu w Kościele


źródło:http://pl.mitologia.wikia.com/wiki/Set

Re: Mity Egipskie - Bogowie - Skarabeusz - 08.06.2018

Piko, na mity Cię wzięło Big Grin dokładniej opisuje go nasza Wikipedia.
Set miał zmienną opinię, uzależnioną od aktualnie rządzących. Raz uważano go za dobrego, raz za złego. Był demonem, pustynnym bożkiem. Skorpion II, popularnie król Skorpion, w rzeczywistości prawdopodobnie Serket – władca starożytnego Egiptu z dynastii 0 na swojej maczecie miał postać Seta.

<!-- m --><a class="postlink" target="_blank" href="https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Scorpion_Macehead_det.JPG">https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... ad_det.JPG</a><!-- m -->

[Obrazek: Scorpion_Macehead_det.JPG]
By Benutzer:Weneg - Eigene Dateien, CC BY-SA 3.0 de, <!-- m --><a class="postlink" target="_blank" href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7284813">https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7284813</a><!-- m -->

[Obrazek: Skorpion_II.png]

Re: Mity Egipskie - Bogowie - szamka - 09.06.2018

Ciekawie opisane to wklejam :mrgreen:

Set, podobnie jak wiele innych bóstw utożsamianych z Ciemnością, posiada wiele aspektów, a jego postać jest w dużym stopniu dwuznaczna. Jest on synem egipskiego boga ziemi Geba i bogini nieba Nut oraz bratem Ozyrysa, Izydy i Neftydy, która uważana jest również za jego żonę. Tak przedstawia Seta mit ozyriański. W Tekstach piramid natomiast jest on opisany jako syn Ra i brat Horusa Starego. Grecka wersja jego imienia to Seth, babilońskie warianty to z kolei: Setech, Setekh, Setesh, czy Sutekh. Etymologia i znaczenie tego imienia nie jest do końca jasne. Najczęściej tłumaczy się je jako "Separator", "Ten, który rodziela". Istnieją jednak także dwa egipskie słowa, od których może ono pochodzić: setes, co oznacza "filar", czy też seten, "oślepiać". W papirusach pochodzących z początków naszej ery, pojawiają się też "magiczne" imiona Seta używane w inwokacjach i zaklęciach: "erbeth, parkebeth" i "bolchoseth".

Set najbardziej znany jest z mitu o konflikcie ze swym bratem Ozyrysem. Ozyrys wraz ze swą siostrą i małżonką Izydą władali Egiptem tworząc prawa i ucząc swych poddanych uprawy ziemi, rzemiosła i lecznictwa. Ich władza budziła jednak zazdrość Seta, który pewnego razu, pod nieobecność boskich małżonków, przygotował na swego brata pułapkę wraz z siedemdziesięcioma dwoma innymi spiskowcami. Przygotował specjalną skrzynię wykonaną na miarę Ozyrysa, którą zaprezentował swemu bratu podczas uczty na cześć jego powrotu do kraju. Wszyscy zaproszeni goście próbowali do niej wejść, lecz zmieścił się tylko Ozyrys. Wtedy Set wraz ze swymi sprzymierzeńcami zamknęli skrzynię i wrzucili ją do Nilu. Wydarzyło się to siedemnastego dnia miesiąca Hathor. Po długich poszukiwaniach Izyda odnalazła skrzynię z martwym ciałem małżonka i zamierzając pochować je uroczyście, ukryła tymczasowo skrzynię na bagnach w Delcie Nilu. Jednak przypadkiem natknął się na nią Set. Porąbał on ciało Ozyrysa na czternaście kawałków i rozrzucił je po całym kraju. Znów więc Izyda wyruszyła na poszukiwania. W końcu udało jej się odnaleźć i zebrać wszystkie części ciała Ozyrysa z wyjątkiem jego penisa, który pożarty został przez rybę. Nie był to jednak koniec walki Seta o panowanie nad Egiptem. Po śmierci swego brata, Set musiał stanąć do walki z jego synem Horusem, która trwała osiemdziesiąt lat i zakończyła się zwycięstwem Horusa, mimo, że stracił w niej oko. Po zakończonej walce Set zmuszony został zwrócić je Horusowi.

Set i Ozyrys lub Horus stanowią dwie przeciwstawne i jednocześnie dopełniające się siły: światła i ciemności. Set jako pan jałowej pustyni jest przeciwieństwem boga wegetacji i urodzaju Ozyrysa. Jako ten który zabija swego brata, stał się on ucieleśnieniem zła, a starożytni Grecy utożsamiali go z Tyfonem, potworem niosącym śmierć i destrukcję. Podczas gdy Ozyrys utożsamiany był z życiodajnym Nilem, symbolem Seta było morze niosące śmierć. Stąd też kojarzono go z morskimi bestiami, tudzież potworami żyjącymi częściowo w morzu, częściowo na lądzie. Należał do nich Apep, wąż połykający słońce znikające za horyzontem, czy inny mityczny potwór, Akhekh. Set posiada aspekty chtoniczne – wraz z jego oddechem z ziemi wychodzi robactwo. Jako bóg podziemia pożera dusze trafiających tam ludzi. Jest też władcą metali, zwłaszcza żelaza, które nazywane jest "kośćmi Seta". Plutarch pisze:

"Tyfon, jak mówiono, nazywa się Seth i Bebon oraz Smu, imiona te wskazywałyby na jakieś siłowe i chroniące powstrzymanie, opozycję lub odwrót. Ponadto magnetyt nazywają kością Horusa, a żelazo kością Tyfona, jak pisze Manetho. Ponieważ żelazo częstokroć zachowuje się tak, jakby było przyciągane do magnetytu, innym razem zaś odpychane jest w przeciwnym kierunku, to i uzdrawiający, dobry i rozumny ruch świata, raz za pomocą perswazji przyciąga ku sobie i przemienia ten żywiołowy i gwałtowny ruch w harmonijny, potem zaś wyrzuca z siebie zgromadzoną energię, zmienia jego kierunek i pogrąża w dziele stworzenia".

Set i Ozyrys / Horus wyznaczają więc podstawową sprzeczność rządzącą wszechświatem i utrzymującą harmonię i dynamizm wszystkich zachodzących w nim procesów. Set jest panem ciemności, wrogiem słońca, władcą chaosu, wojny. Jest przyczyną trzęsień ziemi i zaćmieć słońca – wszystkich zjawisk, które zakłócają naturalny porządek natury. W czasach najazdów na Egipt (zwłaszcza najazdów Asyryjczyków) Set stał się bogiem i symbolem wrogich sił i państw leżących poza Egiptem. Włada zaćmieniami słońca, burzami i grzmotami i nazywany jest w Księdze Martwych "Panem Północnego Nieba". Jest czerwonym bóstwem pustyni, a czerwień jest kolorem najczęściej z nim kojarzonym, jako czerwień piasków pustynnych, krwi przelanej w bitwie, czy ognia.

Jednak Set nie zawsze był przedstawiany jako ucieleśnienie zła. Jednym z jego przydomków był "potężny", "ten, o wielkiej sile" i czasem uważany był za górnoegipski odpowiednik dolnoegipskiego boga-króla Horusa. Król egipski natomiast łączył w sobie "godności Horusa i Seta". W czasach Hyksosów Set był głównym bogiem, za XIX i XX dynastii był bogiem dynastycznym Ramessydów. Od niego wywodzi się królewskie imię Sethos lub Seti. Set jest też tym, który zabija węża Apofisa (Apepa). Istnieją wizerunki łodzi słonecznej, na której dziobie stoi Set walcząc z Apofisem, a łódź ciągnięta jest nie jak zazwyczaj przez szakale, a przez zwierzęta Seta. Berberowie z oazy Charga czczą Seta jako swego boga, przedstawiając go jako sokoła walczącego z Apofisem. Związki Seta z Apofisem nie są jednak jasne. Raz pojawia się jako ten, który go zabija, czasem jako ten, który włada Apepem, a czasem jest z nim utożsamiany. Set jest również patronem zmarłych i za pomocą drabiny pomagał Ozyrysowi wstąpić do nieba.

Zwierzętami należącymi do Seta są: antylopa, osioł, świnia, hipopotam i krokodyl. Sam Set natomiast czczony był pod postacią tajemniczego zwierzęcia przypominającego psa. Charakteryzowało się ono stojącym, podobnym do strzały ogonem i sterczącymi, kanciastymi uszami. Set zazwyczaj przedstawiany był antropomorficznie, lecz z głową swojego zwierzęcia.

Kult Seta wywodzi się prawdopodobnie z XI nomu górnoegipskiego, w którym zwierzę Seta było znakiem rozpoznawczym. Największe sanktuarium znajdowało się w Ombos, naprzeciwko Koptos w Górnym Egipcie. Poświęconych mu było także wiele innych sanktuariów.

W okresie grecko-rzymskim stał się on bóstwem uważanym za władcę magii, szczególnie magii wojennej i destrukcyjnej. Wzywano go jako opiekuna podróżujących karawan, ale także aby wywołać burze piaskowe i zniszczyć wrogów. Jego królestwem była północna część nieba, a za jego siedzibę uważano gwiazdozbiór Wielkiej Niedźwiedzicy. Północ w wielu kulturach uważana jest za miejsce śmierci, ciemności i zimna – cech powszechnie utożsamianych z Setem. Obawiano się, że Set w swym gniewie zakłócać może święta poświęcone innym bogom i aby go ubłagać składano mu ofiary ze zwierząt. Plutarch pisze, iż przed każdą pełnią Księżyca w miesiącu Pachons zabijano dla niego antylopę. W czasie przesilenia zimowego w miesiącu Choiak, składano mu w ofierze osła. Pierwszego dnia miesiąca Mesore, święta, któremu patronował Heru Behutet, Setowi przeznaczano na ofiarę ptaki i ryby. Przeciwniczką Seta była natomiast bogini Reret, przedstawiana w postaci hipopotama. Jej głównym zadaniem była ochrona wiernych przed złą mocą Pana Ciemności. Świętem Seta były jego urodziny przypadające na obecny siedemnasty lipca, a także osiemnasty grudnia (trzeci dzień miesiąca Mechir) i drugi marca (siedemnasty dzień miesiąca Parmutit), określane jako dni "nadejścia Seta".

Set jako Pan Ciemności, jest władcą chaosu, tym, który obdarza iluminacją Czarnego Płomienia. Można go uważać za jednego z patronów Ścieżki Ciemności i dążenia do boskości jakie cechuje szeroko rozumianą Ścieżkę Lewej Ręki. Znaczenie jego imienia, "Ten, który rozdziela, izoluje", może odnosić się do indywidualnej wyizolowanej świadomości. Jako ten, który walczy z Ozyrysem i Apepem jest symbolem walki z zastojem i bezcelowym chaosem. Symbolem zastoju, śmierci i stagnacji jest Ozyrys. Zabicie go to zniszczenie starego porządku, przeciwstawienie się patriarchalnej, narzuconej przez otoczenie i tradycję strukturze, destrukcja wpajanych schematów myślowych. To antynomiańska ścieżka sprzeciwu wobec tego, co narzucone, przewartościowanie pewnych aspektów życia, niezbędny krok na drodze dynamicznego rozwoju. Zabicie Apepa jest z kolei symbolicznym pokonaniem demona chaosu, ślepej bezmyślności, wyborem własnego przeznaczenia, stworzeniem siebie według własnej woli. Wyraża to jeden z przydomków Seta, Set-Heh, oznaczający "Boga Nieskończonej Przyszłości". Set jest więc bóstwem samo-inicjacji, symbolem indywidualnej boskości.

W Tradycji Tyfonicznej Set utożsamiany jest czasem z Tyfonem, lecz nie z greckim demonem chaosu, lecz "boginią Tyfon", prsonifikacją pierwotnej ciemności jaka panowała zanim dokonał się akt stworzenia. Gerald Massey pisze:

"Pierwsza forma Diabła była postacią żeńską, nazywaną Smokiem Ciemności, akkadyjska Tiamat, czy egipska Tyfon. Tyfon zrodziła Seta, który stał się diabłem w Egipcie – Szatanem – i którego reprezentował Czarny Szakal, głos Ciemności".

Dlatego też symbolem Seta są nie tylko wymienione już zwierzęta, lecz także Wąż i Smok o siedmiu słowach symbolizujących siedem gwiazd w konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy. Jedną z form Seta uważany jest Aiwas, z którym Crowley nawiązał kontakt w Egipcie i którego przekaz zapisany został jako Księga Prawa. Imieniem Seta Kenneth Grant nazywa tunele prowadzące do ciemnej strony kabalistycznego Drzewa Życia, do klifotycznego Drzewa Nocy, których bramą jest ukryta sefira Daath, sefira wiedzy. Otchłań w pismach Granta nazywana jest Pustynią Seta. Pojęcie to przypomina arabski koncept pustyni Roba El Khaliyeh, określanej jako "szkarłatna pustynia". Wierzono, że pustynia ta zamieszkana była przez złe duchy i potwory, co odpowiada pojęciu sił klifotycznych, przedstawianych jako demony ciemności. Set jako inicjator ścieżki klifotycznej reprezentuje twórczą energię, chaotyczną i trudną do okiełznania, lecz niosącą w sobie ogromny potencjał, Czarny Płomień mrocznej iluminacji. Umiejętność wykorzystania go to ważny krok na drodze do indywidualnej boskości.


źródło; @XkilluminatiP

RE: Mity Egipskie - Bogowie - Yunugar - 29.04.2022

Miasta bogów:
Heliopolis: Re
Teby: Amon
Memfis: Ptah

Amon – z głową barana lub z głową ludzką podwyższoną o dwa pióra, jest panem powietrza, bogiem płodności; mąż Mut, ojciec Chonsu.
Począwszy od 1580 r. p.n.e. jest pierwszym z bogów. Utożsamia się go z Re i nazywany jest Amon-Re. Wyrocznia w oazie Siwa (IV w. p.n.e.).

[Obrazek: amun-egyptian-god.jpg]




Anubis – z głową szakala, władca świata zmarłych; dusze ich prowadził pod sąd; przewodzi obrzędom balsamowania ciał. Główny ośrodek kultu w Kynopolis  (środkowy Egipt).

[Obrazek: Egyptian-god-Anubis.jpg]



Bes – brodaty karzeł, sympatyczny geniusz, odgania złe duchy i zaklęcia czarowników.

[Obrazek: 8b6db11d26bc00ac16585a5a95122920.jpg]


Geb, Nut, Szu – Geb jest bogiem Ziemi, Nut boginią nieba, wyginającą ciało w łuk nad ziemią i dotykającą rękami ziemi. Szu stanowi atmosferę krążącą pomiędzy ziemią i niebem, pomiędzy Geb i Nut. Co wieczór Nut połyka słońce i wydaje je ponownie na świat każdego ranka. Nut jest córką Szu (powietrze) i Tefnut (wilgoć), siostra i małżonka Geba; wg mitu ozyriańskiego matka Ozyrysa, Izydy i Seta.

[Obrazek: d546bb8bd0cf5e97479532c2e88c4296.jpg]

Hator – bogini miłości, zabawy i radości, lubi muzykę. W Tebach bogini zmarłych; patronka obcych ziem; wyobrażona w postaci krowy, z głową krowy, lub tylko z rogami i dyskiem słonecznym; atrybut – sistrum.

[Obrazek: 148488_1.jpg?250]


Horus – nosi podwójną koronę Dolnego i Górnego Egiptu; patron faraonów; bóstwo opiekuńcze monarchii egipskiej; panujący utożsamiał się z nim i przyjmował jego imię; w micie ozyriańskim syn Ozyrysa i Izydy; przedstawiany jako sokół lub z głową sokoła zwieńczoną tarczą słoneczną oraz jako dziecko z palcem w ustach.

[Obrazek: Horus.png]




Izyda – jest małżonką i siostrą Ozyrysa. Początkowo Izyda czczona jako wzorowa żona i matka (Horusa), później jako władczyni nieba i ziemi. Wyobrażana z rogami krowy i tarczą słoneczną między nimi, z berłem w dłoni lub znakiem ankh. Często z Horusem na kolanach. 

[Obrazek: isis-goddess-facts-467x1024.png]


Ozyrys – wg teologii heliopolitańskiej syn Geba (ziemia) i Nut (niebo), brat i mąż Izydy, ojciec Horusa
jest dobrym królem ziemi. Zamordowany  przez swego brata Seta i wskrzeszony przez bogów, staje się bóstwem zmarłych, władcą świata pozagrobowego i sędzią zmarłych. Czczony też jako bóg wegetacji roślinnej. Przedstawiany w postaci mumii, z berłem i biczem w rękach. Główny ośrodek kultu Abydos i wyspa File.

[Obrazek: 8574666bc72ebd434b6aa0df2dadc1f2--ancien...nt-art.jpg]



Ptah – stwórca świata według kapłanów z Memfis; opiekun rękodzielników i artystów; mąż Sachmet; wyobrażany jako człowiek z ogoloną głową i berłem w dłoni; świętym zwierzęciem Ptah – Apis.

[Obrazek: Ptah.png]



Re (Ra) – to bóg-słońce. Stworzył świat, bogów i ludzi. Faraonowie  są jego synami. Na orlej głowie nosi dysk słoneczny, w prawej dłoni dzierży ankh – znak życia. Pan ładu we wszechświecie władca bogów, ludzi i państwa zmarłych; utożsamiano z nim wielu bogów egip. wyniesionych ze względów polit. do bóstw naczelnych. Symbolem Re – obelisk.

[Obrazek: 1348014.png]




Seth – bóg burzy i pustyni, gwałtowności i niezgody; przedstawiany w postaci zwierzęcia niezidentyfikowanego; brat i zabójca Ozyrysa; prowadził walkę o tron Egiptu z synem jego Horusem. Z czasem stanie się geniuszem zła.

[Obrazek: Seth+Egyptian+God+of+Evil+and+Chaos.png]



Tot – ma głowę ibisa. To bóg księżyca i władca czasu. Wynalazł pismo. W niektórych źródłach podaje się że Tot pochodził z Atlantydy i przybył na ziemię egipską gdzie był jednym z mędrców, który przekazał różne nauki tamtejszemu ludowi.
[Obrazek: Thoth.jpg]


Bogowie egipscy przypominali  wyglądem zewnętrznym i charakterem ludzi. Byli oni antropomorficzni.
Niektórzy bogowie mieli głowę lub ciało zwierzęcia. Byli więc zoomorficzni.

RE: Mity Egipskie - Bogowie - Langusta - 30.04.2022

Cytat:Hator – bogini miłości, zabawy i radości, lubi muzykę. W Tebach bogini zmarłych; patronka obcych ziem; wyobrażona w postaci krowy, z głową krowy, lub tylko z rogami i dyskiem słonecznym; atrybut – sistrum.


 Zaciekawiło  mnie czym jest sistrum. Dotarłam do zaskakujących informacji. Sistrum jako instrument muzyczny i zarazem magiczny;

https://pl.wikipedia.org/wiki/Sistrum

Cytat:W obrzędach kultowych magicznym zadaniem sistrum było odwracanie złych mocy od odprawianych ceremonii. Instrumentu tego używano zwłaszcza podczas procesji i wykonywania żałobnych pieśni ku czci zmarłego Ozyrysa. Przez potrząsanie instrumentem wydobywano dźwięk przeciągły albo urywany, stanowiący odpowiedni akompaniament do śpiewu albo nadający mu właściwy rytm[4] . Akompaniujące zastosowanie sistrum mogło też być podobne jak instrumentu tego używanego we współczesnej kantylacji etiopskiej muzyki kościelnej – tj. dla podkreślania dźwiękiem końcowek wersetów pieśni. W nowożytnej muzyce koptyjskiej takiż akompaniament stanowiły niewielkie metalowe talerze o metalicznym brzmieniu, będące też instrumentem pokrewnym staroegipskiemu
[Obrazek: 300px-Mostra_Olearie_-_sistro_1010384.JPG]




Zarazem do takiej informacji - http://sistrum.org.pl/

Nie rozumiem powiązania nazwy stowarzyszenia z instrumentem.