Elie napisał(a):Poczytaj blog JAN WITOLD SULIGA MOJA „DUCHOWA DROGA”
i wszystko będzie jasne *)

Cytat:Wikipedysta:Gandalea/Jan Witold Suliga

(Przekierowano z Wikipedysta:Gandalea/Jan witold suliga)

Jan Witold Suliga (ur. 20 grudnia 1951 r. w Krakowie) - polski tarocista, etnograf, pisarz, wykładowca; z wykształcenia antropolog, kabalista; specjalizuje się w geografii religii, historii okultyzmu, tarota, magii hermetyzmu i duchowych tradycji. Autor wielu książek, w tym z dziedziny ezoteryki. W 1989 uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych (etnografia). Tematem pracy doktorskiej był: „Społeczny eksperyment gandhyjskiej organizacji Vikas Bharati jako przykład poszukiwania indyjskiej drogi rozwoju”.
W latach 1990-2006 pełnił funkcję dyrektora Warszawskiego Muzeum Etnograficznego. W 2006 roku przyjął funkcję dyrektora Centrum Terapii Uzależnień Duchowych. Od roku 2008 do 2010 prowadził własną działalność gospodarczą – ETNO ART.PL Galeria i Pracownia Edukacyjna „Etnik”. W roku 2014 została założona Kabalistyczna Szkoła Tarota, w której przyjął funkcję dyrektora merytorycznego.
Zna cztery języki w tym sanskryt i hebrajski

Biografia

W 1969 ukończył XIX Liceum Ogólnokształcące w Łodzi. Do 1977 studiował etnografię na Uniwersytecie Łódzkim. Po obronie pracy magisterskiej i uzyskaniu tytułu magistra etnografii, gdzie tytuł pracy magisterskiej to: Obrzęd budowy domu w Indiach starożytnych w świetle nakazów religijnych (ksiąg rytuału domowego), rozpoczął na wspomnianym uniwersytecie Studia Doktoranckie na Wydziale Społeczno-Ekonomicznym Socjologii. W ramach przewodu doktorskiego w latach 1984-1985 uczestniczył w studium doktoranckim na Ranchi University w Bihar w Indiach. Do 1990 roku pracował jako wykładowca na Uniwersytecie Łódzkim.
W latach 1989-2006 pełnił funkcję dyrektora Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie[1]. W tym czasie zrealizował szereg ekspozycji muzealnych, z których jedna („Krocząc drogami aniołów. Anioły w sztuce i tradycji judeochrześcijańskiej” ) zyskała I nagrodę za Wydarzenie Muzealne 1998 roku, przyznawaną przez Ministra Kultury. Napisał również wiele artykułów z zakresu etnografii, antropologii kulturowej i religioznawstwa publikowanych w czasopismach naukowych, popularnonaukowych, zawartych również w pracach zbiorowych.
W tym samym czasie zajmował się w dużym stopniu ezoteryką, z którą miał styczność od lat niemal dziecięcych. Jego ojciec zajmował się różdżkarstwem, a babcia stawiała kabałę. Właśnie ciągła styczność z tematem różnych form metafizyki przyczyniała się do wyboru studiów etnograficznych. Pierwszy raz udał się do Indii w 1977 roku. W tym czasie znał już sanskryt, tłumaczył upaniszady. Przez kolejne lata, równolegle z pracą na Uniwersytecie Łódzkim, rozszerzał swoją wiedzę i umiejętności w zakresie nie tylko ezoteryki jako takiej, czy religioznastwa, ale również w kontekście duchowości. Właśnie w tamtym czasie zetknął się ze spirytyzmem, który go jednak szybko zniechęcił (szczególnie, że nie życzył sobie, aby brano go za medium, którym wg wielu był), potem miał styczność z alchemią, hermetyzmem, astrologią, gnozą, jak i z kabałą, która stała się jego życiową pasją. Ta ostatnia nie dlatego przykuła jego uwagę, że zawierała w sobie pewnego rodzaju emanacyjną wizję Bóstwa, lecz głównie z powodu, iż zgodnie z jej naukami człowiek miał stanowić współpracownika Boga – prawdziwego stwórcy wszechświata .
Na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. Jan Witold Suliga stał się jednym z ważniejszych liderów ruchu New Age w Polsce. Właśnie w latach dziewięćdziesiątych spod jego pióra wyszło sporo książek dotyczących głównie tematyki tarota. Stał się prekursorem tego rodzaju wróżbiarstwa. Przez szereg lat prowadził kursy z tym związane. Jego talia kart jako pierwsza ukazała się na rynku polskim, dołączona była do książki „Tarot Wielcy Magowie Świata”.
Przez wszystkie te lata Jan Witold Suliga zmagał się z rozterkami duchowymi. Czuł się prześladowany przez istoty pozazmysłowe. Ramy własnych wierzeń wielokrotnie naginał tracąc pewność, co do własnych przekonań i odczuć. Ten stan ciągnął się do roku 2000. Podróż do Chin wiele zmieniła w jego sposobie funkcjonowania i postrzegania samego siebie, nie ukoiła jednak w pełni jego rozterek w dziedzinie własnej duchowości.
Na początku XXI wieku skupił się na sprawach wiary nie tylko jako takiej, ale też jej związku z tematyką okultyzmu. Aktywnie uczestniczył w zajęciach grupowych Fundacji Ewangelia działającej przy jednym z kościołów protestanckich. Był to czas, kiedy postać Jana Witolda Suligi wielu osobom zaczęła się kojarzyć głównie z tematem nauk Chrystusa oraz działaniami proreligijnymi.
Jednak począwszy od roku 2004 ten stan zaczął się zmieniać. Pan Jan Witold Suliga odszedł ze zgromadzenia chrześcijańskiego zboru, co wywołało prawdziwą burzę, szczególnie wśród byłych okultystów. Na powrót aktywnie zajął się tematyką kabały, tarota, szamanizmu i gnozy. Po dzień dzisiejszy prowadzi wykłady z dziedziny ezoteryki i kulturoznastwa, także prowadzi kursy dotyczące wróżenia.
W 2014 roku powstała prowadzona przez niego Kabalistyczna Szkoła Tarota, która od samego początku zaczęła się cieszyć ogromnym zainteresowaniem i popularnością. Co roku odbywają się również szkolenia wakacyjne prowadzone przez pana Jana Witolda Suligę.

Mentor napisał(a):Przeczytałam. Ale dalej nie wiem co o tym myśleć...
Co Wy myślicie?

Cytat:Kilka osób wspomniało o swoich wahaniach - nie chcę nikogo martwić ale uważam że w pewnej części taka pełna przeszkód droga duchowa jest związana z pieczęciami oraz blokami karmicznymi na i powyżej korony. Jest jakaś przyczyna dla której jedni od razu spotykają właściwych mistrzów i szybko się uczą, a inni stoją w miejscu czy nawet gorzyj. Oczywiście te dwie rzeczy to nie koniec tematu, ale jeśli duchowość jest jakimiś materiałem, substancją, to ma ona swoje właściwości.