06.02.2020, 05:04
To moja 17-letnia (zdrowa i mentalnie wciąż młoda) kociczka, mieszanka rasy kartuskiej. Opis jej charakteru dobrze obrazuje encyklopedia:
Rozróżniam kilka rodzajów jej miauknięć i gdy w charakterystyczny sposób jej odpowiem, to ona ociera się pyszczkiem o mój nos albo usta na przywitanie i dobranoc. Zupełnie jakby dawała buziaka . Lubi się przytulać podczas snu, reaguje na imię, ale aportować nie umie (nie musi przecież), za to "chodzi" ze mną na spacery w specjalnym plecaku:
Cytat:Są to koty bardzo inteligentne, łatwo się uczące, np. włączania radia, otwierania zamków drzwi. Nawet jako dorosłe osobniki uwielbiają zabawę, potrafią aportować w taki sam sposób, jak pies. Koty kartuskie szybko reagują, a ze względu na wyjątkową łowność, są bardzo cenione przez rolników francuskich.- Wikipedia: <!-- m --><a class="postlink" target="_blank" href="https://pl.wikipedia.org/wiki/Kot_kartuski">https://pl.wikipedia.org/wiki/Kot_kartuski</a><!-- m -->
Koty kartuskie zwykle wiążą się z jedną osobą i często chodzą za nią po całym domu. Nie są agresywne, są dobre dla dzieci i innych zwierząt. Przepadają za pieszczotami.
Koty kartuskie miauczą bardzo rzadko, za to bardzo głośno mruczą. Niektóre wydają nawet szczebiotliwe dźwięki.
Rozróżniam kilka rodzajów jej miauknięć i gdy w charakterystyczny sposób jej odpowiem, to ona ociera się pyszczkiem o mój nos albo usta na przywitanie i dobranoc. Zupełnie jakby dawała buziaka . Lubi się przytulać podczas snu, reaguje na imię, ale aportować nie umie (nie musi przecież), za to "chodzi" ze mną na spacery w specjalnym plecaku: